Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η σφοδρότητα και η ωμότητα των επιχειρήσεων, αλλά κυρίως οι σαφείς ενδείξεις και προειδοποιήσεις για νέα υποψήφια κράτη-θύματα, δίκην ντόμινο (Μολδαβία, Φινλανδία, Σουηδία), ομοιάζει με πόλεμο της ανθρωπότητας εναντίον της βαρβαρότητας.
Κώστας Μανωλιουδάκης
Δεν έχει υπάρξει ανάλογο ιστορικό προηγούμενο, μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και είναι προφανές ότι το όραμα αναβίωσης της Σοβιετίας, από έναν πρώην επικεφαλής μυστικών υπηρεσιών, αποτελεί ύψιστο κίνδυνο. Οι Ουκρανοί, όχι μόνο δεν έβαλαν την ουρά στα σκέλια, αλλά έχουν επιδείξει αξιομνημόνευτη αυταπάρνηση και αξιοθαύμαστες αντοχές, παρότι η εν γένει πολεμική αντιπαράθεση θυμίζει Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ. Οι δολοφονίες αμάχων και όσα θλιβερά συμβαίνουν, προκαλούν τον αποτροπιασμό και την ίδια στιγμή, στη μεγάλη γεωπολιτική εικόνα, οι καμπάνες ξεκουφαίνουν.
Η σοβαρότητα της κατάστασης καταδεικνύεται από την… αλλαγή της Γερμανίας και την επανενεργοποίηση της πολεμικής της μηχανής. Μια χώρα που «ευθύνεται» για τους δύο μεγάλους πολέμους της σύγχρονης ιστορίας και των μυρίων όσων δεινών αυτοί προκάλεσαν, ένα κράτος που από ιστορικής πλευράς αποτελεί τον βασικό υποψήφιο για ενδεχόμενη επανάληψη του εφιάλτη (για αυτό τον λόγο, άλλωστε, είχε αποφασιστεί να απενεργοποιηθεί στρατιωτικά απ’ όλο το φάσμα των νικητών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου) ξαναμπαίνει στο κόλπο των εξοπλισμών. Η Αμερική τής άνοιξε διάπλατα την πόρτα, αφού είχε προηγηθεί η αγαστή συνεργασία τους σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών, για το σχέδιο εισβολής των Ρώσων στην Ουκρανία και τα παγκόσμια στρατιωτικά δεδομένα θα μεταβληθούν άρδην και θα ισχυροποιήσουν περαιτέρω τη σύμπραξη ΝΑΤΟ – Ευρώπης. Η δε Γερμανία θα είναι σε θέση να συνδυάζει οικονομική κυριαρχία και στρατιωτική ισχύ, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
efsyn.gr
