Ωραία μέρα σήμερα Δήμαρχε. Έχει μια βαριά συννεφιά από πάνω… που το κάνει το Αγρίνιο, Λονδίνο. Αυτό βέβαια από μόνο του δεν αρκεί για να πάει καλύτερα η μέρα, αφού ούτε λίρες έχουμε, ούτε μπυραρίες με τίποτα «τρελά καρναβάλια» μπορούμε να ονειρευόμαστε πρωί – πρωί.
- του Λευτέρη Τηλιγάδα |
| red line
Τώρα που είπα, «ονειρευόμαστε»…
Έχει απολογισμό σήμερα Δήμαρχε, η μέρα.
Λες αυτό να κατάλαβε το νταραβέρι πάνω από το κεφάλι μας, που αποκαλούμε «ουρανός» και σκούρυνε τα χρώματα στο πιο βαρύ τους.
Απολογισμός, λένε τα λεξικά: (Αρσενικό) Η μεθοδική καταγραφή των λογαριασμών διαχειρίσεως | Έκθεση και δικαιολόγηση πράξεων για τις οποίες κάποιος είναι υπεύθυνος.
Πάλι θα μπλέξουμε δηλαδή Δήμαρχε, με τα «αρσενικά»… Πάει να πει με όλα εκείνες τις «βαρβατίλες» που θα ξαμοληθούν, να τεκνοποιήσουν το λογισμό μας (άλλο αρσενικό αυτό) σε μια παρά φύση διαδικασία, όπου το «κεφάλι του νυμφίου» θα παιχτεί σε επίπεδο αποστειρωμένου κρεοπωλείου.
Σε ακούω, να το λες: «Ηρέμησε αγόρι μου! Εκτός από το σουρεαλισμό υπάρχει και πολιτική»
Πολιτική: Να που μπήκε στο παιχνίδι και το θηλυκό Δήμαρχε. Λίγο να έχεις πάρει από την ευαισθησία της Κικής Δημουλά, θα το πιάσεις το υπονοούμενο:
Η Πολιτική
Όνομα ουσιαστικόν,
πολύ ουσιαστικόν,
ενικού αριθμού
γένους διακορευμένου
και κοινωνικά ετεροκαθορισμένου.
Πληθυντικός αριθμός:
οι «κωλοπετσωμένες» πολιτικές.
Την ώρα όμως, που όλα αυτά τα λογοτεχνικά, Δήμαρχε, φουσκώνουν στο κεφάλι μου και ένας αγρινιώτης ήλιος αρχίζει δειλά – δειλά να σκάει μύτη και να μου χαλάει την παραπάνω βορειοευρωπαϊκή ατμόσφαιρα, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του νοσοκομείου Αγρινίου, ένα νέο παιδί, που μια καταραμένη μοίρα το οδήγησε εκπαιδευτικό μετανάστη στη πόλη μας, περιμένει μόνο ένα θαύμα, για να σωθεί.
Ξέρεις που αναφέρομαι Δήμαρχε. Όσοι όμως δεν γνωρίζετε, δείτε ΕΔΩ
Δυστυχώς αυτό το παιδί Δήμαρχε, δεν θα παραβρεθεί το απόγευμα στον απολογισμό της δημοτικής αρχής της πόλης, για να μάθει το λόγο που ο Δήμος Αγρινίου ή η Περιφέρεια ή η Κυβέρνηση ή το Κράτος (Άραγε ποια διοικητική ή αυτοδιοικητική εγκληματική υπηρεσία-οργάνωση θα αναλάβει την ευθύνη του θαύματος, που ίσως δεν γίνει;), δεν φρόντισε να εξαλείψει την προοπτική της απώλειας του.
Όσα δε βάν’ ο απολογισμός, | (Δήμαρχε) | μεσ’ στη ψυχή μου θάβω | κι είναι ο θάνατος αργός | στο βάλτο αυτό που σκάβω.
Θέλω ένα δρόμο, δρόμο ανοιχτό | να ζήσει η ζωή μου. | Δωσ’ μου, απόψε, ένα γιατί | κάποιο παιδί πεθαίνει | δυο μέτρα απ’ την αυλή μου.
Ό,τι στο νου μου απόμεινε | απ’ τα παχιά τα λόγια, | λαγοί απ’ το καπέλο σου | κι αρλουμποκομπολόγια.
Να τη θυμηθείς αυτή τη διασκευή του παρακάτω τραγουδιού σήμερα το βράδυ, Δήμαρχε… Και να τολμήσεις τον σημερινό απολογισμό με τη σκέψη, πως το θαύμα γι΄αυτό το νέο παιδί, που παλεύει με τον θάνατο στη ΜΕΘ του νοσοκομείου, έχει συμβεί και βρίσκεται ανάμεσα σε αυτούς, που καλέστηκαν απόψε το βράδυ στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου.
Υ.Σ. Η μουσική του τραγουδιού είναι ενός αγρινιώτη… Του Λίνου Κόκοτου.
Διαβάστε επίσης: ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ | Να τελειώνουμε με τον «μαραθώνιο του θανάτου» στην Εθνική Οδό κάνοντας ΚΛΙΚ πάνω στον τίτλο.
