Γενική Απεργία στις 9 Νοέμβρη: Οι μάχες που την τροφοδοτούν και η ανάγκη της συνέχειας

Γενική Απεργία στις 9 Νοέμβρη: Οι μάχες που την τροφοδοτούν και η ανάγκη της συνέχειας

  • |

Η ανάγκη μιας μαζικής Γενικής Απεργίας, όπως αυτή που προκηρύχθηκε για τις 9 Νοέμβρη δεν αποδεικνύεται μόνο από τις περιγραφές των ακραίων κι εντεινόμενων επιθέσεων που εξαπολύει η κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο.

Οι αγώ­νες που ξε­σπά­νε σε διά­φο­ρους ερ­γα­τι­κούς χώ­ρους φα­νε­ρώ­νουν τα τε­ρά­στια προ­βλή­μα­τα του κό­σμου της δου­λειάς και τις προ­σπά­θειες αντί­στα­σης και διεκ­δί­κη­σης.

Κατερίνα Γιαννούλια

Η απερ­γία των για­τρών κι υγειο­νο­μι­κών στις 20/10 και οι κι­νη­το­ποι­ή­σεις σε νο­σο­κο­μεία που επι­σκέ­πτε­ται ο Πλεύ­ρης με τα κυ­βερ­νη­τι­κά στε­λέ­χη της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης της υγεί­ας, οι διεκ­δι­κή­σεις για για­τρούς στο Παί­δων και οι αντι­στά­σεις στα Κέ­ντρα Υγεί­ας για τη διά­λυ­σή τους, η πα­νατ­τι­κή στάση ερ­γα­σί­ας στις 31/10, αλλά και οι αντι­δρά­σεις που προ­δια­γρά­φο­νται με τα συ­νε­χι­ζό­με­να επι­θε­τι­κά νο­μο­σχέ­δια της κυ­βέρ­νη­σης, με στόχο την κα­τα­στρο­φή της Δη­μό­σιας Υγεί­ας, μπο­ρούν να με­τα­φέ­ρουν τη διά­θε­ση αγώνα των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην υγεία, στις 9 Νο­έμ­βρη, μαζί με τους/τις υπό­λοι­πους-ες ερ­γα­ζο­μέ­νους που υπο­φέ­ρουν από την ίδια κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή.

Αντί­στοι­χα, ο αγώ­νας στα επι­μέ­ρους σω­μα­τεία, αλλά και συ­νο­λι­κά στο λι­μά­νι του Πει­ραιά, όπως εν­δει­κτι­κά εκ­φρά­στη­κε στις 25/10, με τη μα­ζι­κή απερ­για­κή συ­γκέ­ντρω­ση και τις δρά­σεις σε διά­φο­ρα ση­μεία του Πει­ραιά, δεί­χνει τις δυ­να­τό­τη­τες για κοινή απερ­για­κή δράση στη Γε­νι­κή Απερ­γία.

Σε κο­ρύ­φω­ση βρί­σκε­ται η αντί­στα­ση των εκ­παι­δευ­τι­κών στις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές για υπη­ρε­σια­κά συμ­βού­λια, με απα­νω­τές συ­νε­λεύ­σεις και μά­λι­στα, κό­ντρα στις συν­δι­κα­λι­στι­κές δυ­νά­μεις των ΠΑ­ΣΚΕ-ΔΑ­ΚΕ-ΣΥ­ΝΕΚ (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ) που απο­φά­σι­σαν να συμ­με­τέ­χουν φέτος, δια­σπώ­ντας το κοινό μέ­τω­πο ενά­ντια στην ακραία πο­λι­τι­κή της Κε­ρα­μέ­ως στο σύ­νο­λο της εκ­παί­δευ­σης. Η συ­σπεί­ρω­ση πολ­λών ΕΛΜΕ στην πρό­τα­ση απο­χής των δυ­νά­με­ων που αντι­δρούν (ΠΑ­ΡΕΜ­ΒΑ­ΣΕΙΣ-ΠΑ­ΜΕ) δεί­χνει ότι ο δρό­μος του αγώνα έχει πολ­λές δυ­να­τό­τη­τες και αξί­ζει να το πα­λεύ­ου­με όλες κι όλοι μαζί.

Η στάση των συν­δι­κα­λι­στι­κών πα­ρα­τά­ξε­ων στις ηλε­κτρο­νι­κές εκλο­γές για υπη­ρε­σια­κά συμ­βού­λια δια­περ­νά όλο το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα, με δι­φο­ρού­με­νη αντι­με­τώ­πι­ση δια­φό­ρων δυ­νά­με­ων, ανά­λο­γα με το χώρο, κάτι που δεν βοη­θά­ει κα­θό­λου το σύ­νο­λο της ερ­γα­ζό­με­νης κοι­νω­νί­ας κι αυτό θα έπρε­πε και θα πε­ρι­μέ­να­με να απα­σχο­λεί ιδιαί­τε­ρα τις τα­ξι­κές δυ­νά­μεις, όπως το ΠΑΜΕ, καθώς από τη συν­δι­κα­λι­στι­κή γρα­φειο­κρα­τία δεν πε­ρι­μέ­νου­με με­γά­λη ευαι­σθη­σία.

Η υφαρ­πα­γή του Με­το­χι­κού Τα­μεί­ου Πο­λι­τι­κών Υπαλ­λή­λων (ΜΤΠΥ), με την τε­ρά­στια κι­νη­τή κι ακί­νη­τη πε­ριου­σία που απο­κτή­θη­κε απο­κλει­στι­κά από τις ει­σφο­ρές των Δ.Υ., από την κυ­βέρ­νη­ση του με­γά­λου πλιά­τσι­κου, προ­κα­λεί κι­νη­το­ποι­ή­σεις όχι μόνο των ίδιων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στο ΜΤΠΥ και στα Τα­μεία, αλλά και ολό­κλη­ρο τον κόσμο του Δη­μο­σί­ου, αφού πρό­κει­ται για πραγ­μα­τι­κή και κο­λοσ­σιαία κλοπή ερ­γα­τι­κών ει­σφο­ρών!

Οι μάχες για ΣΣΕ σε πολ­λούς χώ­ρους δου­λειάς (πχ στο Σω­μα­τείο Μι­σθω­τών Τε­χνι­κών-ΣΜΤ) απο­τε­λούν αντι­κεί­με­νο μα­ζι­κών ερ­γα­τι­κών συ­νε­λεύ­σε­ων και το στοί­χη­μα είναι, αυτές οι διεκ­δι­κή­σεις να ενω­θούν με τις υπό­λοι­πες και με τον υπό­λοι­πο ερ­γα­ζό­με­νο κόσμο, στις 9/11 και να μη μεί­νουν απο­μο­νω­μέ­νες, ανά­λο­γα με τα με­ρι­κά σχέ­δια της κάθε συν­δι­κα­λι­στι­κής πα­ρά­τα­ξης ανά χώρο.

Άλλες, ση­μα­ντι­κές για τη ζωή των ερ­γα­ζο­μέ­νων, διεκ­δι­κή­σεις, για μέτρα υγιει­νής κι ασφά­λειας σε επι­κίν­δυ­νους χώ­ρους ερ­γα­σί­ας, για ανα­προ­σαρ­μο­γή των απο­ζη­μιώ­σε­ων με­τα­κί­νη­σης για λό­γους δου­λειάς, ενά­ντια στις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις το­μέ­ων κι αντι­κει­μέ­νων, για δια­σφά­λι­ση των θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας και μο­νι­μο­ποι­ή­σεις, τρο­φο­δο­τούν την οργή και τη διά­θε­ση αγώνα, δί­νο­ντας βά­σι­μες υπο­σχε­τι­κές για τη μα­ζι­κο­ποί­η­ση της 9 Νο­έμ­βρη.

Και η ΜΑ­ΛΑ­ΜΑ­ΤΙ­ΝΑ συ­νε­χί­ζει έναν επί­μο­νο αγώνα, έχο­ντας τη συ­μπα­ρά­στα­ση όλης της ερ­γα­τι­κής τάξης, παρά τον κα­θο­λι­κό απο­κλει­σμό της από τις ει­δή­σεις των συ­στη­μι­κών ΜΜΕ.

Η Γε­νι­κή Απερ­γία, με την έγκαι­ρη προ­κή­ρυ­ξή της (κα­θό­λου συ­νη­θι­σμέ­νη πρα­κτι­κή τα τε­λευ­ταία χρό­νια), έδωσε τα πε­ρι­θώ­ρια για μα­ζι­κο­ποί­η­ση, για εκτε­τα­μέ­νη επα­να­φο­ρά κι­νη­μα­τι­κών δια­δι­κα­σιών προ­ε­τοι­μα­σί­ας (συ­νε­λεύ­σεις σω­μα­τεί­ων, πε­ριο­δεί­ες σε χώ­ρους, εξορ­μή­σεις σε γει­το­νιές, συ­σκέ­ψεις, εκ­δη­λώ­σεις), για κι­νη­το­ποι­ή­σεις σε χώ­ρους, για συ­ζη­τή­σεις με πε­ρισ­σό­τε­ρο κόσμο, για δια­τύ­πω­ση αι­τη­μά­των.

Ο κό­σμος της δου­λειάς, μετά από απα­νω­τές κρί­σεις (μνη­μό­νια, παν­δη­μία, πλη­θω­ρι­σμός κι ενερ­γεια­κή φτώ­χια) έχει την ευ­και­ρία να ορ­γα­νώ­σει τη δική του μα­ζι­κή πα­ρέμ­βα­ση στις πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις, ενά­ντια στην κλι­μα­κού­με­νη αντι­λαϊ­κή επί­θε­ση που δε­χό­μα­στε με σφο­δρό­τη­τα και ωμό­τη­τα, σε απα­νω­τά κύ­μα­τα.

Η μα­ζι­κό­τη­τα των συ­γκε­ντρώ­σε­ων και η συμ­με­το­χή στην απερ­γία μπο­ρούν να βά­λουν τη σφρα­γί­δα της επι­στρο­φής της ερ­γα­τι­κής τάξης στο προ­σκή­νιο, αυτό που φο­βά­ται πε­ρισ­σό­τε­ρο το σύ­στη­μα και να καλ­λιερ­γή­σουν το κλίμα συ­νέ­χειας ανά χώρο και κλάδο.

Η Γε­νι­κή Απερ­γία είναι γνω­στή σε κάθε ερ­γα­ζό­με­νη-ο και το κλίμα μοιά­ζει να είναι υπέρ της μα­ζι­κο­ποί­η­σης.

Στην κρί­σι­μη φάση που βρι­σκό­μα­στε και στην ανά­γκη επι­βί­ω­σης, πλέον, της ερ­γα­τι­κής τάξης, το βα­σι­κό σχέ­διο κάθε τα­ξι­κής κι αρι­στε­ρής συν­δι­κα­λι­στι­κής/ερ­γα­τι­κής δύ­να­μης θα έπρε­πε να είναι ενιαίο σε όλους τους χώ­ρους και να εστιά­ζει στην επι­τυ­χία της 9 Νο­έμ­βρη, εντάσ­σο­ντας τα επι­μέ­ρους αι­τή­μα­τα στη συ­νο­λι­κή πάλη. Αυτό είναι, ή θα έπρε­πε να είναι, το κύριο κα­θή­κον των δυ­νά­με­ων που θέ­λουν να αυ­ξή­σουν τις πι­θα­νό­τη­τες για τη νίκη των ερ­γα­ζο­μέ­νων.

Μια μα­ζι­κή 9 Νο­έμ­βρη συμ­φέ­ρει την τάξη μας και γι’ αυτό, αξί­ζει να εξα­ντλη­θεί όλη μας η δυ­να­μι­κή!

Εύ­στο­χη η ανα­φο­ρά στην ανα­κοί­νω­ση της Ανε­ξάρ­τη­της Ενω­τι­κής Τα­ξι­κής Κί­νη­σης ΜΑΧΗ: «Σή­με­ρα κάθε μι­κρός ή με­γά­λος αγώ­νας με­τρά­ει. Κάθε ένας και κα­θε­μία από εμάς που θα βρε­θεί στο δρόμο στις 9/11 αντί να πάει στην δου­λειά του/της, είναι μία πράξη αντί­στα­σης απέ­να­ντι σε μια κα­θη­με­ρι­νό­τη­τα που μας πνί­γει. Ας κά­νου­με το πρώτο βήμα όλοι και όλες μαζί.»

/rproject.gr