Ελληνική Βουλή και πανδημία : ένας διπλός εφιάλτης

Το αστικό πολιτικό προσωπικό και οι κοινοβουλευτικοί ρήτορες και αρχηγοί είναι τραγικά κατώτεροι των περιστάσεων και ασυγχώρητα αστοιχείωτοι για τα διεθνή και εσωτερικά γεγονότα και δρώμενα.

 

Ήταν μια πάρα πολύ κακή συ­νε­δρί­α­ση στη Βουλή των Ελ­λή­νων αυτή για την παν­δη­μία που προ­κλή­θη­κε έπει­τα από πρό­τα­ση του πρω­θυ­πουρ­γού, Κυ­ριά­κου Μη­τσο­τά­κη. Γε­νι­κά, στο ελ­λη­νι­κό πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό βρί­σκει πλήρη εφαρ­μο­γή και νόημα, η πα­ροι­μία «ακρι­βοί στα πί­του­ρα και φθη­νοί στο αλεύ­ρι». Ή αλ­λιώς, με­γά­λοι στα μικρά, μι­κροί στα με­γά­λα, όπως έλε­γαν κά­πο­τε για τον ηθο­ποιό, Δη­μή­τρη Χορν οι σο­βα­ροί θε­α­τρι­κοί κρι­τι­κοί και συγ­γρα­φείς.

Γιάννης Νικολόπουλος

Η παν­δη­μία του κο­ρω­νοϊ­ού είναι ένα πάρα πολύ με­γά­λο ζή­τη­μα για να το χει­ρι­στούν έστω κοι­νο­βου­λευ­τι­κά, ο Μη­τσο­τά­κης και ο Τσί­πρας, η Γεν­νη­μα­τά και ο Κου­τσού­μπας, ο Βε­λό­που­λος και ο Βα­ρου­φά­κης για να πα­ρα­μεί­νου­με και εμείς σε επί­πε­δο πο­λι­τι­κών αρ­χη­γών.

Ολο­φά­νε­ρα τους ξε­περ­νούν, αυ­τούς, τους βου­λευ­τές τους, τους συ­νερ­γά­τες τους, όλους όσοι εμπλέ­κο­νται με τη θε­σμι­κή λει­τουρ­γία και τη δη­μό­σια πα­ρου­σία του κοι­νο­βου­λί­ου, τα δεινά που έχουν ρη­μά­ξει τη χώρα για να θυ­μη­θώ μια ωραία φράση από τον Σαίξ­πηρ.

Το ελ­λα­δι­κό πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό πα­ρα­μέ­νει λίγο, αμόρ­φω­το, κο­μπρα­δό­ρι­κο, ρου­σφε­το­λά­γνο, το­πι­κι­στι­κό και αυ­τά­ρε­σκο. Η Ελ­λά­δα ζει έναν διπλό εφιάλ­τη – εκεί­νον της παν­δη­μί­ας και αυτών που κρα­τούν τις τύχες της χώρας στα χέρια τους. Ο Μη­τσο­τά­κης είναι μόνο ένας από τους φελ­λούς που πα­λεύ­ουν να πω­μα­τί­σουν το ηφαί­στειο, και στην παν­δη­μία και στην οι­κο­νο­μία και στην κοι­νω­νία.

Ο πρω­θυ­πουρ­γός ήταν απλώς τρο­μο­κρα­τη­μέ­νος. Φαι­νό­ταν πως τα έχει κάνει πάνω του και μόνο στο λο­κντά­ουν πο­ντά­ρει την όποια επι­τυ­χία στην επι­βρά­δυν­ση του υγειο­νο­μι­κού χάους που έχει ανοί­ξει μπρο­στά στα μάτια όλων πλην του ιδίου. Όλες οι ελ­πί­δες του, πέ­φτουν στο εμ­βό­λιο και σε ένα «ακορ­ντε­όν» με­τα­ξύ ανο­σί­ας της αγέ­λης και λο­κντά­ουν – και εμ­φα­νί­ζει αυτό το απί­θα­νο και κα­τα­στρο­φι­κό εκ­κρε­μές ως… επι­στη­μο­νι­κή (!) αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας.

Υπο­σχέ­θη­κε 2.000.000 τεστ που ΘΑ έρ­θουν και δεν έχουν ακόμη έλθει και επο­μέ­νως πια τα απο­θέ­μα­τα έχουν εξα­ντλη­θεί καθώς ο Μη­τσο­τά­κης αρ­νή­θη­κε να προ­χω­ρή­σει η χώρα σε μα­ζι­κή εξέ­τα­ση στον μα­θη­τι­κό πλη­θυ­σμό ή σε οποια­δή­πο­τε άλλη ανά­λο­γη πε­ρί­στα­ση!

Με άλλα λόγια, η Ελλάς επί ημε­ρών Μη­τσο­τά­κη και μπρο­στά στη ρα­γδαία εξά­πλω­ση του ιού ΔΕΝ δια­θέ­τει τεστ. Τι κα­τα­λά­βα­τε από αυτό; Σκο­πι­μό­τη­τα, προ­χει­ρό­τη­τα ή αναλ­γη­σία;

Ούτε τεστ δεν δια­θέ­τει πια η Ελ­λά­δα! Απί­στευ­τη ομο­λο­γία από το βήμα της Βου­λής, αλλά ελά­χι­στοι την αντι­λή­φθη­καν.

Τα τεστ ΘΑ έρ­θουν – όπως ΘΑ έρθει και το εμ­βό­λιο (πάνω σε έναν ροζ μο­νό­κε­ρω, με τον Κούλη κα­βα­λά­ρη). Κά­ποια στιγ­μή πα­ρα­δέ­χτη­κε ότι υπήρ­ξε και κυ­βερ­νη­τι­κός εφη­συ­χα­σμός (!) αλλά κατά τα άλλα υπο­σχέ­θη­κε ομαλά, κα­τα­να­λω­τι­κά και οι­κο­γε­νεια­κά, Χρι­στού­γεν­να – μάλ­λον κάπου έχει κα­νο­νί­σει δια­κο­πές ο φελ­λός μαζί με τη Μα­ρέ­βα. Το γε­λοίο του αν­δρός όπως και το «πήγε το σκ…τό στην κάλ­τσα» ήταν οφθαλ­μο­φα­νή.

Ο Αλέ­ξης Τσί­πρας διέ­θε­τε ελ­λι­πή ή απο­σπα­σμα­τι­κά στοι­χεία – στην Ισπα­νία και την Ιτα­λία οι αυ­ξή­σεις 5,3 δις και 3 δις ευρώ, αντί­στοι­χα που επι­κα­λέ­στη­κε αφο­ρού­σαν το σύ­νο­λο του κοι­νω­νι­κού προ­ϋ­πο­λο­γι­σμού και ει­δι­κά στην παι­δεία και όχι στην υγεία. Βέ­βαια, και για πα­ρά­δειγ­μα, στην Κα­μπα­νία και όσο ο και­ρός το επέ­τρε­πε, ανα­γκά­στη­καν να βγά­λουν θρα­νία και στις πα­ρα­λί­ες για να πε­τύ­χουν την αραί­ω­ση του μα­θη­τι­κού πλη­θυ­σμού στις τά­ξεις (δεν έχουν Κε­ρα­μέ­ως με τη­λεκ­παί­δευ­ση εκεί). Οπότε και τα λεφτά αυτά δεν έφτα­σαν καν για ζήτω στην εποχή που δια­νύ­ου­με.

Η πρό­τα­ση για υπουρ­γό Υγεί­ας κοι­νής απο­δο­χής στο πρό­σω­πο της κα­θη­γή­τριας, Αθη­νάς Λινού ήταν πια­σά­ρι­κη αλλά και πο­λι­τι­κά­ντι­κα κου­το­πό­νη­ρη – αν απο­τύ­χει ένας τε­χνο­κρά­της και επι­στή­μο­νας υπουρ­γός, τότε το πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό «που ακού­ει τους επι­στή­μο­νες» θα έχει αυ­το­α­θω­ω­θεί – οι επι­στή­μο­νες θα τα έχουν κάνει σαν τα μού­τρα τους, όχι οι πο­λι­τι­κοί.

Αυτή η αντί­λη­ψη δεν δια­φέ­ρει από εκεί­νη που πρε­σβεύ­ει η «επι­στη­μο­νι­κή» αντι­με­τώ­πι­ση της παν­δη­μί­ας από την κυ­βέρ­νη­ση Μη­τσο­τά­κη, που πο­ντά­ρει πότε στην ανο­σία της αγέ­λης και πότε στο λο­κντά­ουν, απλά ο Τσί­πρας είναι πιο γάτα για να ξέρει σε ποιον «αυ­το­φω­ρά­κια» θα χρε­ώ­σει τις μα­κά­βριες εξε­λί­ξεις. Γιατί έτσι θα έκανε και ο Αν­δρέ­ας – σήκω φύγε, έγρα­ψες Ιστο­ρία!  Τσί­πρας κατά τα άλλα, λόγια λάδι και από τη­γα­νί­τα, τί­πο­τα.

Η Γεν­νη­μα­τά δεν είχε να πει πολλά, και­νού­ρια και καί­ρια. Δεν το ΄χει και γε­νι­κά, πόσο μάλ­λον σε συν­θή­κες παν­δη­μί­ας. Ήταν εμ­φα­νές και κα­τα­νοη­τό το προ­σω­πι­κό σοκ της οι­κο­γε­νεια­κής εμπει­ρί­ας να ζει κα­νείς με τον κο­ρω­νο­ϊό και τις συ­νέ­πειες του, στο σώμα, την ψυ­χο­λο­γία, την ανα­τρο­πή της κα­θη­με­ρι­νό­τη­τας και τον κίν­δυ­νο που επι­φυ­λάσ­σει αυτή η εμπει­ρία. Το ΚΙΝΑΛ δεν μπο­ρεί να δρέ­πει πια τις δάφ­νες και τις πι­κρο­δάφ­νες από την προ 38ε­τί­ας ίδρυ­ση του Εθνι­κού Συ­στή­μα­τος Υγεί­ας από τον Γιώρ­γο Γεν­νη­μα­τά και το ΠΑΣΟΚ. Αυτά είναι water under the bridge που λένε και οι Αμε­ρι­κα­νοί.

Στο Κόμμα πρέ­πει να απο­φα­σί­σουν αν είναι δό­κι­μοι δη­μο­σιο­γρά­φοι στον «Ρι­ζο­σπά­στη» ή πο­λι­τι­κοί και κοι­νο­βου­λευ­τι­κοί άν­δρες και γυ­ναί­κες. Καλή η κα­τα­γρα­φή της πραγ­μα­τι­κό­τη­τας και κυ­ρί­ως η ανα­δρο­μή στη διά­λυ­ση της δη­μό­σιας υγεί­ας επί μνη­μο­νια­κών κυ­βερ­νή­σε­ων και σωστή η ανα­φο­ρά στο κί­νη­μα των υγειο­νο­μι­κών που έσωσε κάτι πε­ρισ­σό­τε­ρο από πολλά στο ΕΣΥ. Αλλά, δεν αρ­κούν αυτά σε μία κοι­νο­βου­λευ­τι­κή συ­ζή­τη­ση που χρειά­ζε­ται γνώση και εμπει­ρία και με­λέ­τη για το τι μέλ­λει γε­νέ­σθαι μέσα, αλλά κυ­ρί­ως έξω από το ΕΣΥ και τα νο­σο­κο­μεία σε μία κα­τε­ξο­χήν νόσο κοι­νό­τη­τας και με­γά­λης και ρα­γδαί­ας δια­σπο­ράς.

Ο Βε­λό­που­λος έδρα­σε ως το ψε­κα­σμέ­νο δε­κα­νί­κι της κυ­βέρ­νη­σης που πρέ­πει να «ευαι­σθη­το­ποι­η­θεί» για συ­γκε­κρι­μέ­νες ομά­δες και ομα­δού­λες «αγα­να­κτι­σμέ­νων πο­λι­τών και ψη­φο­φό­ρων» της Δε­ξιάς, της πα­τρί­δας, της θρη­σκεί­ας και της οι­κο­γέ­νειας που δεν αντέ­χουν άλλο λο­κντά­ουν (ή και μέτρα που τους «πε­ριο­ρί­ζουν» στις αυ­θαι­ρε­σί­ες τους, ανε­ξαρ­τή­τως επο­χής). Και ο Μη­τσο­τά­κης τον βο­ή­θη­σε να φανεί ως ο «άν­θρω­πος που τα λέει (και μπο­ρεί να κάνει και το ρου­σφέ­τι)» για μία – μία από αυτές τις κα­τη­γο­ρί­ες – από τους κα­τα­στη­μα­τάρ­χες έως τους κυ­νη­γούς.

Ο Βα­ρου­φά­κης ομί­λη­σε ως το­πι­κι­στής βου­λευ­τής Θεσ­σα­λο­νί­κης – και το είπε ξε­κά­θα­ρα. Σί­γου­ρα, στη Θεσ­σα­λο­νί­κη εντο­πί­ζε­ται το με­γα­λύ­τε­ρο πρό­βλη­μα σή­με­ρα στην Ελ­λά­δα, αλλά δεν υπο­λεί­πο­νται η Αθήνα, η Λά­ρι­σα, ο Βόλος, τα Ιω­άν­νι­να και οι Σέρ­ρες για να θυ­μη­θού­με άλλες πό­λεις και πε­ριο­χές με τρι­ψή­φιο αριθ­μό φο­ρέ­ων και ασθε­νών και πάρα πολλά θύ­μα­τα.

Εξάλ­λου, το λο­κντά­ουν αφορά όλη την Ελ­λά­δα, αλλά μάλ­λον ο Γιά­νης δεν το έχει κα­τα­λά­βει. Ζή­τη­σε επί­τα­ξη ιδιω­τι­κού τομέα υγεί­ας ΜΟΝΟ στη Θεσ­σα­λο­νί­κη! Απί­στευ­τος και όμως αλη­θι­νός. Προ­φα­νώς πάνω από τα Τέμπη κολ­λά­ει, κάτω από τα Τέμπη δεν κολ­λά­ει. Στον Λευκό τον Πύργο, κολ­λά­ει, στην Ακρό­πο­λη, έχει πέσει τσι­μέ­ντο. Κάτι τέ­τοιο, τέλος πά­ντων. Ανί­κη­τος ητ­τη­μέ­νος ο ιός – και ο Γιά­νης που ενί­ο­τε μπερ­δεύ­ει τα λόγια του.

Κάτι πήγε να ψελ­λί­σει για την τη­λεκ­παί­δευ­ση, μπερ­δεύ­τη­κε στα τε­χνι­κά και τα ψη­φια­κά, δεν το ΄χει, οι­κο­νο­μο­λό­γος λέει ότι είναι και αυτή είναι και η κα­θη­γη­τι­κή του ιδιό­τη­τα. Έτσι του­λά­χι­στον ισχυ­ρί­ζο­νται και όσοι τον ξέ­ρουν. Ση­μα­ντι­κό έλ­λειμ­μα προ­ε­τοι­μα­σί­ας και ακα­τα­λα­βί­στι­κα κενά στη διε­θνή εμπει­ρία της παν­δη­μί­ας από τον, υπο­τί­θε­ται, πιο «διε­θνή» παί­κτη του ελ­λη­νι­κού κοι­νο­βου­λί­ου – τον έφα­γαν οι το­πι­κι­στι­κές ανα­φο­ρές πα­λαιο­κομ­μα­τι­κού βου­λευ­τή με­τα­ξύ Τού­μπας και Χα­ρι­λά­ου.

Πέ­ρα­σαν κά­μπο­σα λεπτά μέχρι να ξε­κα­θα­ρί­σουν ο πρό­ε­δρος της Βου­λής, Κώ­στας Τα­σού­λας και οι υπό­λοι­ποι συμ­με­τέ­χο­ντες και ομι­λη­τές πόσα είναι τα κρε­βά­τια ΜΕΘ που έχει δω­ρί­σει η Βουλή στο «Σω­τη­ρία» (50) πόσα λει­τουρ­γούν και πόσα έχουν υπο­δε­χθεί ασθε­νείς. Δεν συμ­φω­νή­σα­νε, στους Νε­ο­δη­μο­κρά­τες έφται­γε ο Πο­λά­κης, αλλά ο Τσί­πρας είχε επι­κα­λε­στεί τον Νι­κή­τα Κα­κλα­μά­νη – άλλα λέει η θειά μου, άλλα ακούν τα αυτιά μου. Μύλος. Τε­λι­κά δεν μά­θα­με πόσα είναι τα κρε­βά­τια ΜΕΘ στο «Σω­τη­ρία» ούτε πόσα λει­τουρ­γούν ούτε φυ­σι­κά πόσα έχουν σή­με­ρα ασθε­νείς. Πε­ρι­μέ­νουν στο τη­λέ­φω­νο τον (γα­λά­ζιο) διοι­κη­τή του νο­σο­κο­μεί­ου. Σω­θή­κα­νε.

Εφιάλ­της, λοι­πόν, η συ­ζή­τη­ση στη Βουλή για την παν­δη­μία. Εφιάλ­της στον δρόμο με τον ιό και τα μνή­μα­τα. Μι­κροί στα με­γά­λα, με­γά­λοι στα μικρά. Για ρου­σφέ­τια, φο­βε­ροί, για της παν­δη­μί­ας τα αίτια, ακα­τάλ­λη­λοι. Πλή­ρης άγνοια ή εντε­λώς απο­σπα­σμα­τι­κή και κάλ­πι­κη ει­κό­να της διε­θνούς εμπει­ρί­ας – και σε ό,τι αφορά τα εμ­βό­λια ή τα τεστ.

Κατά τα άλλα, «Μέ­νου­με Ευ­ρώ­πη», αλλά στον χάρτη δεν ξέ­ρου­με πού πέ­φτει το Μπέρ­γκα­μο. Θα το μά­θου­με με τον σκλη­ρό, δυ­στυ­χώς, τρόπο.

Ο Μη­τσο­τά­κης πα­ρα­δέ­χτη­κε ότι η Ελ­λά­δα έχει ξε­μεί­νει (και) από τεστ.

Αυτό κρα­τή­στε – γιατί οι πο­λι­τι­κοί που τον άκου­γαν στη Βουλή, χω­μέ­νοι στις προ­κάτ το­πο­θε­τή­σεις τους, δεν το κα­τά­λα­βαν.

Η Ελ­λά­δα ξέ­μει­νε από τεστ για τον κο­ρω­νο­ϊό την πιο κρί­σι­μη και σκο­τει­νή ώρα  – είτε μο­ρια­κά είτε rapid, που ΘΑ φέρει ο φελ­λός Κού­λης μαζί με το εμ­βό­λιο – κα­βα­λά­ρης στον ροζ μο­νό­κε­ρω.

Απί­στευ­τη ομο­λο­γία – μια χώρα κα­λεί­ται να δώσει τον πό­λε­μο ενά­ντια στον ιό, χωρίς ΜΕΘ, χωρίς νο­σο­κο­μεία, χωρίς πρω­το­βάθ­μια φρο­ντί­δα, χωρίς επί­τα­ξη του ιδιω­τι­κού τομέα υγεί­ας, χωρίς ανα­πνευ­στή­ρες (κά­ποιοι σα­πί­ζουν σε κι­βώ­τια, ισχυ­ρί­στη­κε η Γεν­νη­μα­τά), τώρα και χωρίς τεστ.

Και αυτός ο τύπος, πα­ρα­μέ­νει πρω­θυ­πουρ­γός! Αλλά, οι άλλοι και κυ­ρί­ως ο Τσί­πρας αρ­νού­νται να τον ρί­ξουν, προ­φα­νώς αντι­λαμ­βα­νό­με­νοι τη δική τους μη­δα­μι­νό­τη­τα μπρο­στά στα δεινά που ρη­μά­ζουν τη χώρα.

Και ο ιός είναι μόνο ένα και το τε­λευ­ταίο χρο­νι­κά από αυτά.

rproject.gr/