Είχε βραδιάσει κι η Γιάννα βρισκόταν σε μεγάλο δίλημμα· απ’ τη μια η συνάντησή της με το σύνολο του θεσμικού πολιτικού και πολιτειακού κόσμου για την επικαιροποίηση του μηνύματος της εθνεγερσίας κι απ’ την άλλη το μήνυμα του προστάτη των ερωτευμένων, του Αγίου Βαλεντίνου.
Σε λίγο θα υποδεχόταν με τη δέουσα σειρά την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας, ήτοι τον Πρόεδρο της Βουλής, τον Πρωθυπουργό και την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και έπρεπε να ξέρει πιο απ’ τα δύο ζητήματα που την απασχολούσαν έπρεπε να τονίσει περισσότερο.
Στο καπιτώλιο Μέλαθρο της Γιάννας από νωρίς είχε καταφθάσει η αφρόκρεμα του πνευματικού κόσμου προεξαρχόντων των κυρίων Διονυσίου Σαββοπούλου, Στυλιανού Ράμφου και του ερωτικώς μεγαλουργήσαντος Πέτρου Τατσόπουλου. Η πνευματική αύτη τριανδρία της χώρας (και γιατί όχι της οικουμένης ολάκερης) έδωσαν λύση στον κρίσιμο προβληματισμό της Γιάννας αμπελοφιλοσοφούντες.
Σε μια γωνιά της μεγάλης Σάλας η οικοδέσποινα Γιάννα με την τριανδρία του πνεύματος συζητούσαν για της Γιάννας το δίλημμα.
– Είμαστε έθνος ερωτικό, εγώ έχω πείσει τη μισή Αθήνα γι’ αυτό, είπε ο Τατσόπουλος αναψοκοκκινισμένος.
– Φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ’ εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν μαλακίας, είπε ο μέγας βερμπαλιστής Σαββόπουλος.
– Ξέχασες μια λέξη Διονύση· δεν πρέπει να κακοποιούμε τις αλάθητες ρήσεις των αρχαίων Ελλήνων. Άνευ μαλακίας λέει το ρητό, παρατήρησε ο Ράμφος.
– Μα είναι δυνατόν να έλεγαν τέτοιες κουβέντες οι Αρχαίοι; Αναρωτήθηκε η Γιάννα μη μπορώντας να κρύψει το αίσθημα ντροπής που την κυρίεψε.
– Κοιτάξτε κυρία Αγγελοπούλου, εγώ ως το πιο ερωτικό πλάσμα της Αθήνας προτείνω να τονίσετε ότι ο Βαλεντίνος ήταν φιλέλληνας και πολέμησε στη μάχη του Πέτσα, είπε ο Τατσόπουλος.
– Εγώ θα μιλήσω ως ειδικός καθότι καταδέχομαι φέρω τα αρχικά Δ.Σ. τα οποία έφερε και ο Διονύσιος Σολωμός· Θα ξέρετε όλοι σας, όπως εξ άλλου αναφέρω και στην τραγουδάρα μου «Οι εκλογές μαντινάδα», ότι ο Σολωμός ήταν ΠΑΣΟΚ, αλλά επηρεάζονταν κι απ’ τον Τσάτσο. Τώρα ποιον Τσάτσο μη με ρωτάτε γιατί τους μπέρδευα, είπε ο Σαββόπουλος.
– Μα κύριε Σαββόπουλε ο Σολωμός που ήταν ΠΑΣΟκος ήταν Διοικητής του ΙΚΑ, αντέτεινε η Γιάννα.
– Πάντως σίγουρα ήταν ΠΑΣΟΚ, απάντησε βλοσυρά ο Νιόνιος.
– Εγώ θα σας απαντήσω φιλοσοφικώς και νομίζω θα σας βγάλω απ’ το αδιέξοδο, είπε ο Ράμφος και συνέχισε. Στην ομιλία σας προς την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας και προς τον υπόλοιπο πολιτικό κόσμο θα πείτε, οι ηρωικοί πρόγονοί μας θυσιάστηκαν για να ερωτευόμαστε εμείς οι Έλληνες ελεύθεροι. Γι’ αυτό σας κάλεσα για μια πρώτη συνάντηση σήμερα, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου.
– Εγώ κύριε Ράμφο σας νόμιζα για σοβαρό άνθρωπο, είπε η Γιάννα απαξιωτικά προς το μέγιστο αμπελοφιλόσοφο.
Τελικά το πρόβλημα έλυσε ο Νικήτας Κακλαμάνης που ως πρώτος αντιπρόεδρος της Βουλής συνοδεύοντας τον Πρόεδρο της Βουλής , το Αβερωφικό τέκνο Κων/νο Τασούλα, σκορπούσε ευχές και πολυχρονίσματα στους παρευρισκόμενος για τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, “χρόνια σας πολλά και πάντα ερωτευμένοι”.
Ήταν φανερό, η έλευση του προεδρείου της βουλής ήταν προπομπός του ερχομού του πρωθυπουργού της χώρας.
Όλα ήταν έτοιμα για τη μεγάλη υποδοχή.
Ο Σαββόπουλος έπαιζε στην κιθάρα του και τραγουδούσε με ενθουσιασμό το τραγούδι του -κορυφαίο πολιτικό τραγούδι των αιώνων,
«αντιπολιτική τ’ όνομα μου
κι ο δρόμος μου γραμμή
όλο ζικ ζακ
το μητσοτάκ…»
(…συνεχίζεται)
