Η νίκη του φασίστα Όρμπαν στις τελευταίες εκλογές στην Ουγγαρία είναι εντυπωσιακή. Το Φιντέζ, το κυβερνών κόμμα του Όρμπαν, κατάφερε να κερδίσει 2,8 εκατομμύρια ψήφους και να εξασφαλίσει τα 2/3 των εδρών της Βουλής, ενώ τα κόμματα της Αντιπολίτευσης έχασαν 1 εκατομμύριο ψήφους σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές του 2018.
της Κατερίνας Μάτσα
Το ερώτημα είναι καίριο. Πού οφείλεται η νίκη του Ορμπαν;
Ο μαρξιστής ιστορικός Τόμας Κράους, ομότιμος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βουδαπέστης, προσεγγίζει το ζήτημα από τη σκοπιά του μαρξισμού. Σε άρθρο του με τίτλο «Ουγγαρία, η Πολιτική στην παγίδα της Ιστορίας» (Defend Democracy Press – 6/4/2022) αναλύει το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναμετρήθηκαν τα πολιτικά κόμματα που κατέβηκαν στις εκλογές.
Από τη μια μεριά, η Συμμαχία των κομμάτων της Αντιπολίτευσης, που περιελάμβανε ένα σύνολο ετερόκλητων πολιτικών στοιχείων, από τον δεξιό υποψήφιο πρωθυπουργό Πέτερ Μάρκι-Ζέϊ, ένα πολιτικό τσαρλατάνο, τυχοδιώκτη και πολιτικό ντιλετάντη μέχρι τις παλιές-νέες φιλελεύθερες αριστερές οργανώσεις με επικεφαλής το Σοσιαλιστικό κόμμα Ουγγαρίας, που έχει ρίξει πολύ νερό στο κρασί της πολιτικής του. Όλοι αυτοί οι φιλελεύθεροι πολιτικοί, που είχαν, στην πλειοψηφία τους, αποτύχει στις προηγούμενες εκλογές δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το πώς θα απελευθέρωναν την Ουγγαρία από το αυταρχικό σύστημα του Όρμπαν. Έτσι περιορίζονταν στο να επικαλούνται μικροαστικές αξίες και να δίνουν όρκους πίστης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την άλλη μεριά, ο Όρμπαν, τον οποίο η Αντιπολίτευση παρουσίαζε ως τον κλασικό αντιπρόσωπο της καπιταλιστικής ληστείας, της διαφθοράς και της αυταρχικής, συγκεντρωτικής κρατικής εξουσίας, υποσχόταν ασφάλεια και ειρήνη στη χώρα, χρησιμοποιώντας τον γνωστό λαϊκιστικό τρόπο απεύθυνσης στις μάζες.
Λίγες μέρες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας ο Όρμπαν έκανε μια συμφωνία με τον Πούτιν για τη μεταφορά αερίου με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους για την Ουγγαρία. Η Αντιπολίτευση παρουσίασε αυτή τη συμφωνία ως προδοσία απέναντι στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, ο Όρμπαν εμφανίστηκε στο λαό ως ο υπέρμαχος της ειρήνης, τονίζοντας ότι η Ουγγαρία θέλει να μείνει μακριά από τον πόλεμο. Αντίθετα, η Αντιπολίτευση συστρατεύτηκε με το ΝΑΤΟ και υποστήριξε τον πόλεμο, πράγμα που εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο ο Όρμπαν.
Όπως φάνηκε, η πλειοψηφία του λαού συντάχθηκε υπέρ της ειρήνης, απορρίπτοντας τον εφοδιασμό της Ουκρανίας με όπλα, όπως ζητούσε η Αντιπολίτευση.
Στο εκλογικό αποτέλεσμα αποτυπώθηκε ο διχασμός της Ουγγαρέζικης κοινωνίας. Στη Βουδαπέστη κέρδισε την πλειοψηφία η Αντιπολίτευση, αφού οι μικροαστικές τάξεις των πόλεων και ορισμένες ομάδες διανοουμένων αντιτίθενται στην αυταρχική διακυβέρνηση Όρμπαν, ζητώντας ένα φιλελεύθερο καθεστώς. Στην υπόλοιπη χώρα σάρωσε ο Όρμπαν. Το πολιτιστικό χάσμα που υπάρχει παραδοσιακά ανάμεσα στη Βουδαπέστη και την υπόλοιπη χώρα είναι πιά τεράστιο.
Η αντικαπιταλιστική, αντισυστημική, ανθρωπιστική Αριστερά έχει πρακτικά εξαφανιστεί από τον πολιτικό χάρτη της Ουγγαρίας. Έτσι, η ριζοσπαστική Αντιπολίτευση αντιπροσωπεύτηκε στη Βουλή από ένα νέο-φασιστικό κόμμα της Άκρας Δεξιάς Μι Χαζάνκ, το οποίο κέρδισε 7 έδρες.
Σε αυτή τη μικρή χώρα, καταλήγει ο Τόμας Κράους, το Φιντέζ (το κόμμα του Όρμπαν) μπορεί να χάσει την εξουσία είτε από εξωτερική πίεση, είτε από λαϊκή εξέγερση.
neaprooptiki.gr
