Ελληνοτουρκικά: Η προπαγάνδα περί «τουρκικών προκλήσεων» καλύπτει τον ελληνικό εθνικισμό

Αλέξης Λιοσάτος

Τις τελευταίες βδομάδες υπάρχει έντονος «πατριωτικός» πυρετός στο ελληνικό στρατόπεδο, με αφορμή αντίστοιχες δηλώσεις, αλλά και κινήσεις του τουρκικού κράτους στο Αιγαίο.

Οι λίγοι ανα­λυ­τές που προ­σπά­θη­σαν να δώ­σουν εξή­γη­ση συμ­φω­νούν ότι οι κι­νή­σεις Ερ­ντο­γάν γί­νο­νται από αδυ­να­μία και για εσω­τε­ρι­κή κα­τα­νά­λω­ση, ωστό­σο τον τόνο έδω­σαν μια σειρά από άρθρα από όλο το πο­λι­τι­κό φάσμα, σχε­δόν copypaste, που κά­να­νε λόγο για «τουρ­κι­κές προ­κλή­σεις», πα­ρό­τρυ­ναν για «δυ­να­μι­κή απά­ντη­ση» τους Κο­τζιά-Καμ­μέ­νο κ.ο.κ. Το λυ­πη­ρό είναι ότι σε αυτή τη συ­ζή­τη­ση μπήκε και η Αρι­στε­ρά, κατά συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία όχι για να ανα­λά­βει το δύ­σκο­λο έργο να σπά­σει την εθνι­κή ενό­τη­τα, όχι για να μι­λή­σει για την ανά­γκη ει­ρή­νης «πάση θυσία» , όχι για να εξη­γή­σει ότι η εξω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή είναι συ­νέ­χεια της εσω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής, όχι για  να αντι­πα­λέ­ψει την κυ­ρί­αρ­χη ιδε­ο­λο­γία, αλλά για να υπο­κλι­θεί στον εθνι­κό πα­ρο­ξυ­σμό.

Οι τουρ­κι­κές προ­κλή­σεις είναι ανα­ντί­στοι­χες του πα­ρο­ξυ­σμού που προ­κλή­θη­κε. Μια προ­σέγ­γι­ση ενός τουρ­κι­κού σκά­φους στις ακα­τοί­κη­τες βρα­χο­νη­σί­δες των Ιμίων, μια δή­λω­ση για την Ψέ­ρι­μο, μια προ­σέγ­γι­ση άλλου σκά­φους στο Φαρ­μα­κο­νή­σι (για 15 λεπτά και απο­χώ­ρη­ση μετά τις ελ­λη­νι­κές προει­δο­ποι­ή­σεις), μια δή­λω­ση για ωκε­α­νο­γρα­φι­κές και σει­σμο­γρα­φι­κές έρευ­νες ρου­τί­νας (όπως θα δούμε πα­ρα­κά­τω) στο Αι­γαίο. Ή ότι ο υπ.Εξ. της Τουρ­κί­ας χα­ρα­κτή­ρι­σε ως ρα­τσι­στή τον γνω­στό Κα­μέ­νο. Τα ίδια σκάφη και οι ίδιες τουρ­κι­κές επι­χει­ρή­σεις φαί­νε­ται να επα­να­λαμ­βά­νο­νται τα­κτι­κά όλα τα προη­γού­με­να χρό­νια. Κι όμως οι αντι­δρά­σεις και δη­λώ­σεις αστι­κών, αλλά και αρι­στε­ρών, μέσων/κομ­μά­των συ­νε­χί­ζουν να πα­ρα­πέ­μπουν στα πρό­θυ­ρα τουρ­κι­κής ει­σβο­λής –σε μια αντί­δρα­ση που θυ­μί­ζει το γνω­στό hoax με τον αστυ­νο­μι­κό που … ανα­βο­σβή­νει από το 2007 .

Δείγ­μα­τα από την πρό­σφα­τη δη­μο­σιο­γρα­φία (οι εμ­φά­σεις δικές μου):

Hefimerida.gr (29/1):  «Το ΓΕΕΘΑ απα­ντά στην τουρ­κι­κή πρό­κλη­ση στα Ίμια»…

News247 (22/2): «Κο­τζιάς: Η Τουρ­κία να το ξα­να­σκε­φτεί σο­βα­ρά πριν μπει σε ‘παι­χνί­δια’ σαν το Φαρ­μα­κο­νή­σι. Η Ελ­λά­δα, όπως είπε ο υπουρ­γός Εξω­τε­ρι­κών «πρέ­πει να είναι πάντα στρα­τιω­τι­κά, ηθικά, πο­λι­τι­κά, δι­πλω­μα­τι­κά, προ­ε­τοι­μα­σμέ­νη για κάθε εί­δους επει­σό­δια (!)… Δεν θα εί­μα­στε πά­ντο­τε ανε­κτι­κοί και η απά­ντη­σή μας δεν θα είναι μόνο αυτή που δώ­σα­με, θα είναι πολύ πιο σκλη­ρή… η προ­στα­σία της ασφά­λειας της χώρας και της κυ­ριαρ­χί­ας μας» που «είναι με­γα­λύ­τε­ρη απ’ ότι στο πα­ρελ­θόν». (!!)… “έχουν πραγ­μα­το­ποι­η­θεί συ­νεν­νο­ή­σεις με όλες τις ισχυ­ρές δυ­νά­μεις στον πλα­νή­τη, … Το διε­θνές πε­ρι­βάλ­λον και ο διε­θνής νόμος είναι υπέρ των συμ­φε­ρό­ντων μας... Αλλά δεν είναι τα μόνα ερ­γα­λεία που δια­θέ­του­με (!)… «H πα­ρου­σία του ΝΑΤΟ ενο­χλεί την Τουρ­κία»…. (Η Τουρ­κία) δε­σμεύ­ει με­γά­λες πε­ριο­χές του Βο­ρεί­ου Αι­γαί­ου, προ­κει­μέ­νου το σκά­φος “Τσε­σμέ” να πραγ­μα­το­ποι­ή­σει ωκε­α­νο­γρα­φι­κές έρευ­νες από τις 22 Φε­βρουά­ριου στην πε­ριο­χή η οποία εκτεί­νε­ται με­τα­ξύ του Άθω, της Θάσου, της Λή­μνου και της Σα­μο­θρά­κης.»

10/2 : «Το βράδυ της πε­ρα­σμέ­νης Τε­τάρ­της, τρία πλοία της Τουρ­κι­κής Ακτο­φυ­λα­κής «απά­γκια­σαν» (δη­λα­δή έμει­ναν στα­θε­ρά) για δέκα ώρες σε κο­ντι­νή από­στα­ση από τη νήσο Πα­να­γιά (είτε εντός είτε εκτός ελ­λη­νι­κών χω­ρι­κών υδά­των ) (σ.σ. δη­λα­δή ;;;) . Ο δή­μαρ­χος των Οι­νουσ­σών, Στ. Βο­για­τζής, είπε στην «Κ» ότι η πα­ρου­σία τουρ­κι­κών ακταιω­ρών είναι «συ­νή­θης». Το ΓΕΕΘΑ δεν αξιο­λο­γεί το επει­σό­διο, εκτι­μώ­ντας ότι εντάσ­σε­ται στη συ­νή­θη τουρ­κι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στην πε­ριο­χή. Στη νη­σί­δα Πα­να­γιά υπάρ­χει μό­νι­μη ελ­λη­νι­κή φρου­ρά και ελι­κο­δρό­μιο. Χθες το βράδυ οι τουρ­κι­κές αρχές εξέ­δω­σαν εξου­σιο­δό­τη­σαν το ωκε­α­νο­γρα­φι­κό σκά­φος ερευ­νών «Τσε­σμέ» (στην) πε­ριο­χή ανά­με­σα σε Σκύρο και Ψαρά και βο­ρειό­τε­ρα με­τα­ξύ Αγίου Ευ­στρα­τί­ου – Λέ­σβου και πα­ρα­κεί­με­νων τουρ­κι­κών ακτών. Ως δεύ­τε­ρος χώρος οριο­θε­τεί­ται η πε­ριο­χή ανα­το­λι­κά της Aν­δρου και της Τήνου στην καρ­διά του Αι­γαί­ου».

Ας πε­ρά­σου­με και σε αρι­στε­ρά σάιτ.

Στην Iskra (25/2):  «στο Αι­γαίο με τις συ­νε­χείς και ιδιαί­τε­ρα προ­κλη­τι­κές τουρ­κι­κές κι­νή­σεις…Το κα­θε­στώς Ερ­ντο­γάν, κλι­μα­κώ­νο­ντας τις προ­κλή­σεις σε βάρος της Ελ­λά­δας… Η ασφά­λεια στο Αι­γαίο και όχι μόνο, μαζί με τη χα­λι­να­γώ­γη­ση της Τουρ­κί­ας, απαι­τούν … μια ει­δι­κή ανα­βαθ­μι­σμέ­νη στρα­τη­γι­κή σχέση συ­νερ­γα­σί­ας με την Ρωσία …η Ελ­λά­δα όχι μόνο πρέ­πει να απο­κα­τα­στή­σει αμέ­σως της δι­πλω­μα­τι­κές της σχέ­σεις με τη Συρία του Άσαντ…».

Φυ­σι­κά, στο ίδιο κλίμα κι­νεί­ται το e-dromos.gr (7/3): «Το συ­στη­μι­κό ελ­λη­νι­κό πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό βρί­σκε­ται σε αυτή την κρίση χωρίς σχέ­διο…» , πα­ρό­λο που ανα­φέ­ρει το εν­δια­φέ­ρον της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης «για αγορά οπλι­κών συ­στη­μά­των ύψους πάνω από 3,5 δισ. Ευρώ».

Εκεί όμως που ο …ανυ­πο­ψί­α­στος αρι­στε­ρός πέ­φτει από τα σύν­νε­φα, είναι στη στάση του ΚΚΕ, που προ­τάσ­σει συ­στη­μα­τι­κά την τα­ξι­κή ανά­λυ­ση στην εσω­τε­ρι­κή πο­λι­τι­κή και  που ούτε λίγο ούτε πολύ από τους άλ­λους αρι­στε­ρούς χώ­ρους που προ­α­να­φέ­ρα­με κα­τη­γο­ρεί­ται για …κα­θα­ρό τρο­τσκι­σμό. Στις 6/3, δια­βά­ζου­με ότι «Συ­νε­δρί­α­ση της Επι­τρο­πής Άμυ­νας και Εξω­τε­ρι­κών ζητεί το ΚΚΕ. Χα­ρα­κτη­ρί­ζει ανη­συ­χη­τι­κή την κα­τά­στα­ση στο Αι­γαίο». Οι βου­λευ­τές του Θ. Πα­φί­λης, Λ. Κα­νέλ­λη, Σ. Τάσ­σος ση­μειώ­νουν: «Η κα­τά­στα­ση στο Αι­γαίο είναι πολύ ανη­συ­χη­τι­κή. Οι εξε­λί­ξεις χα­ρα­κτη­ρί­ζο­νται από τη συ­νέ­χι­ση των τουρ­κι­κών πα­ρα­βιά­σε­ων σε βάρος των ελ­λη­νι­κού ενα­έ­ριου χώρου και των χω­ρι­κών υδά­των… Η ΝΑ­ΤΟι­κή πα­ρου­σία στο Αι­γαίο όχι μόνο δεν εμπο­δί­ζει, αλλά απο­θρα­σύ­νει την τουρ­κι­κή επι­θε­τι­κό­τη­τα.» Εδώ το ΚΚΕ δια­ψεύ­δει τον Κο­τζιά που λέει το αντί­θε­το…Σε πα­λιό­τε­ρο ρε­πορ­τάζ στον 902.​gr (17/10/2016), συ­να­ντά­με  ανα­πα­ρα­γω­γή ενός ρε­πορ­τάζ πλειά­δας αστι­κών μέ­σε­ων, που προ­φα­νώς εκ­φρά­ζει και τις θέ­σεις του ΚΚΕ: Με τίτλο « πρό­κλη­ση Ερ­ντο­γάν – Αμ­φι­σβη­τεί τα σύ­νο­ρα…» και ανα­πα­ρα­γω­γή,  σκέτη και ασχο­λί­α­στη (!), της ανα­κοί­νω­σης του Υπουρ­γεί­ου Εξω­τε­ρι­κών για το σε­βα­σμό «του Διε­θνούς Δι­καί­ου και των Διε­θνών Συν­θη­κών». Μα καλά, αυτές οι συν­θή­κες και το Δί­καιο δεν είναι ιμπε­ρια­λι­στι­κά;Εκτός αν μι­λά­με για τις δι­με­ρείς συν­θή­κες Ελ­λά­δας-Τουρ­κί­ας που και η Ελ­λά­δα δεν σέ­βε­ται ντε φάκτο (π.χ. απο­στρα­τιω­τι­κο­ποί­η­ση νη­σιών) ή αμ­φι­σβη­τεί επι­κα­λού­με­νη άλλες που η Τουρ­κία δεν έχει υπο­γρά­ψει (ΑΟΖ και 12 ν.μ.).
Ας δούμε όμως λίγο και τι γρά­φει η να­ζι­στι­κή συμ­μο­ρία της ΧΑ στις 7/3:  «Οι πο­λε­μι­κές αε­ρο­πο­ρί­ες του ΝΑΤΟ  έχουν κάθε λόγο λοι­πόν να αι­σθά­νο­νται την ανάσα της ρω­σι­κής πο­λε­μι­κής αε­ρο­πο­ρί­ας, ιδιαί­τε­ρα στον ευ­ρω­παϊ­κό ενα­έ­ριο χώρο.»Και στις 4/3: «Με ολο­έ­να και προ­κλη­τι­κό­τε­ρη στάση απα­ντά η Τουρ­κία στα ευ­χο­λό­για της μνη­μο­νια­κής κυ­βέρ­νη­σης … Ήδη το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα οι Τούρ­κοι επι­χει­ρούν την κλι­μά­κω­ση της έντα­σης στο Αι­γαίο…» και προ­τεί­νει … την γε­ω­πο­λι­τι­κή στρο­φή προς σύμ­μα­χες χώρες ως απά­ντη­ση στην υπο­νο­μευ­τι­κή στάση του ΝΑΤΟ» (σ.σ. δη­λα­δή τη Ρωσία).

Στο δια­δί­κτυο θα βρεί κα­νείς σχε­δόν πα­νο­μοιό­τυ­πο ρε­πορ­τάζ για τουρ­κι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα στις ίδιες πε­ριο­χές και τα προη­γού­με­να χρό­νια. Πχ  το «Τσε­σμέ» θα έκανε πάλι έρευ­να στην ίδια πε­ριο­χή ακρι­βώς ένα χρόνο πριν σύμ­φω­να με το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ (13/2/2016), το οποίο μά­λι­στα «πραγ­μα­το­ποί­η­σε τε­λευ­ταία φορά έρευ­νες στο Αι­γαίο στις αρχές του πε­ρα­σμέ­νου Νο­εμ­βρί­ου (σ.σ. 2015), συ­νο­δευό­με­νο μά­λι­στα από δύο τουρ­κι­κά πο­λε­μι­κά πλοία.»  Το « ΘΕΜΑ» τότε ανα­φέ­ρει το πε­ρι­στα­τι­κό  σαν να μη συμ­βαί­νει τί­πο­τα, ενώ αφή­νει να εν­νοη­θεί («τε­λευ­ταία φορά») ότι πρό­κει­ται για ρου­τί­να, ακόμα και με τουρ­κι­κά πο­λε­μι­κά πλοία.Στο –ακρο­δε­ξιό αλλά ενη­με­ρω­μέ­νο στρα­τιω­τι­κά και κο­ρυ­φαί­ας ανα­γνω­σι­μό­τη­τας- Defencenet(2015)δια­βά­ζου­με«συ­γκλο­νι­στι­κή πρό­κλη­ση … δε­σμεύ­ο­νται πε­ριο­χές για ασκή­σεις με πυρά σε Θερ­μαϊ­κό, Ευ­βοϊ­κό και Πα­τραϊ­κό κόλπο… με­τα­ξύ της Θάσου, της Λή­μνου … στο Θερ­μαϊ­κό κόλπο … με­τα­ξύ Χαλ­κι­δι­κής και Σπο­ρά­δων, … με­τα­ξύ Σκύ­ρου και Αγίου Ευ­στρα­τί­ου… στην Άνδρο …βό­ρεια της Κρή­της» για να συ­μπλη­ρώ­σει «. Αν και δεν είναι η πρώτη φορά… Το πεδίο βολής Αν­δρου, το πεδίο βολής Κρή­της, αλλά και πε­ριο­χές του βό­ρειου Αι­γαί­ου συ­χνό­τα­τα δε­σμεύ­ο­νται…» Ανα­φέ­ρε­ται επί­σης σε προ­κλή­σεις κοντά σε  Λήμνο,Φαρ­μα­κο­νή­σι και Στρογ­γύ­λη …, για να κα­τα­λή­ξει ότι Τούρ­κοι απο­θρα­σύ­νο­νται … συ­μπε­ρι­φέ­ρο­νται στο Αι­γαίο ως τσι­φλί­κι τους και στην «απο­κά­λυ­ψη» για « σχέ­διο «ει­σβο­λής» της Τουρ­κί­ας στα ελ­λη­νι­κά ηπει­ρω­τι­κά εδάφη» (!).

Ας δούμε για πα­ρά­δειγ­μα το μέ­γε­θος της «απει­λής» του ωκε­α­νο­γρα­φι­κού Τσε­σμέ:

Η νο­μι­κή-δι­κα­στι­κή «λύση» οδη­γεί είτε σε ιμπε­ρια­λι­στι­κή «ει­ρή­νη» είτε σε πό­λε­μο

Τα «τζαρ­τζα­ρί­σμα­τα» Ελ­λά­δας Τουρ­κί­ας είναι κα­θιε­ρω­μέ­να στο Αι­γαίο, ιδιαί­τε­ρα τα τε­λευ­ταία χρό­νια. Υπάρ­χει η νο­μι­κή και η πο­λι­τι­κή σκο­πιά του ζη­τή­μα­τος, καμία από αυτές δε δι­καιώ­νει μο­νο­με­ρώς την Ελ­λά­δα. Η Ελ­λά­δα με την Τουρ­κία μοι­ρά­ζο­νται από 6 ν.μ. αι­για­λί­τι­δας ζώνης και όπου η από­στα­ση με­τα­ξύ των ακτών τους είναι μι­κρό­τε­ρη από 12 ναυ­τι­κά μίλια ισχύ­ει η αρχή της μέσης γραμ­μής απο­στά­σως (Ανα­το­λι­κό Αι­γαίο, Δω­δε­κά­νη­σα). Από κει και πέρα ξε­κι­νά η δι­πλω­μα­τία. Η Ελ­λά­δα αξιώ­νει να επε­κτεί­νει τα χω­ρι­κά της ύδατα από τα 6 στα 10 Ναυ­τι­κά Μίλια (αντι­στοι­χί­ζο­ντάς  τα με τον ενα­έ­ριο χώρο, κάτι που ισχύ­ει από το 1931 με μο­νο­με­ρή ενέρ­γεια της Ελ­λά­δας και φυ­σι­κά αμ­φι­σβη­τεί η Τουρ­κία) και –ισχυ­ρί­ζε­ται ότι-  δια­τη­ρεί ως δι­πλω­μα­τι­κό όπλο και τη νό­μι­μη δυ­να­τό­τη­τά της να επε­κτεί­νει την α.ζ. και στα 12 ν.μ. Τα 12 ν.μ. όμως με­τα­τρέ­πουν το Αι­γαίο σε  κλει­στή ελ­λη­νι­κή λίμνη, που συ­νε­πά­γε­ται ναυ­τι­κό απο­κλει­σμό της Τουρ­κί­ας αλλά και σο­βα­ρό πε­ριο­ρι­σμό της διε­θνούς ναυ­σι­πλο­ΐ­ας. «(Με τα 12 ν.μ.)  πολύ με­γα­λύ­τε­ρα τμή­μα­τα του Αι­γαί­ου θα θε­ω­ρού­νται πλέον ελ­λη­νι­κό έδα­φος, σε αντί­θε­ση με την υφι­στά­με­νη κα­τά­στα­ση όπου υπάρ­χουν με­γα­λύ­τε­ροι διά­δρο­μοι ανά­με­σα στα νησιά (διε­θνή ύδατα), στα οποία τουρ­κι­κά και άλλα πλοία μπο­ρούν να διέρ­χο­νται ελευ­θέ­ρως και χωρίς την άδεια των ελ­λη­νι­κών αρχών. …Οι διε­θνείς συν­θή­κες είναι με το μέρος της Ελ­λά­δας, η οποία όμως βρί­σκει απέ­να­ντί της όχι μόνο την Τουρ­κία αλλά -σιω­πη­ρά- και το σύ­νο­λο της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας που δεν δέ­χε­ται πε­ριο­ρι­σμούς στη ναυ­σι­πλο­ΐα. Οποια­δή­πο­τε επέ­κτα­ση των ελ­λη­νι­κών χω­ρι­κών υδά­των θα πρέ­πει οπωσ­δή­πο­τε να λαμ­βά­νει υπόψη της τις ανη­συ­χί­ες της διε­θνούς κοι­νό­τη­τας.» (ellinikos-stratos.com).

Η Ελ­λά­δα διεκ­δι­κεί α.ζ. για ακα­τοί­κη­τες βρα­χο­νη­σί­δες, κάτι που ισχυ­ρί­ζε­ται ότι δι­καιού­ται με βάση τη Σύμ­βα­ση του ΟΗΕ για το Δί­καιο της Θά­λασ­σας, που όμως δεν έχει υπο­γρά­ψει η Τουρ­κία . Η Σύμ­βα­ση για το Δί­καιο της θά­λασ­σας άλ­λω­στε ανα­φέ­ρει επί­σης ρητά και ότι “Το σύ­στη­μα των ευ­θειών γραμ­μών βά­σε­ως δεν δύ­να­ται να εφαρ­μό­ζε­ται από ένα κρά­τος κατά τρόπο ώστε να απο­κό­πτει τη χω­ρι­κή θά­λασ­σα άλλου κρά­τους από την ανοι­κτή θά­λασ­σα…» (δη­λα­δή πχ την επέ­κτα­ση στα 12 ν.μίλια) «…ή απο­κλει­στι­κή οι­κο­νο­μι­κή ζώνη», δη­λα­δή την ΑΟΖ.

ΗΤουρ­κία αμ­φι­σβη­τεί την κυ­ριό­τη­τα αρ­κε­τών βρα­χο­νη­σί­δων στο Αι­γαίο, οι οποί­ες δεν πε­ρι­λαμ­βά­νο­νται ονο­μα­στι­κά στις συν­θή­κες πα­ρα­χώ­ρη­σης στην Ελ­λά­δα. Η αλή­θεια είναι ότι η Συν­θή­κη της Λω­ζά­νης ανα­φέ­ρει ρητά τα νησιά που περ­νά­νε στην Ελ­λά­δα και «τις πα­ρα­κεί­με­νες νη­σί­δες», δεν μι­λά­ει όμως για τις ΒΡΑ­ΧΟ­νη­σί­δες, που στη σχε­τι­κή διε­θνή ορο­λο­γία απο­τε­λεί ξε­χω­ρι­στό,  δια­φο­ρε­τι­κό όρο. Το ζή­τη­μα δεν πρέ­πει να είναι νο­μι­κό για την Αρι­στε­ρά, ει­δι­κά όταν το “διε­θνές δί­καιο” δεν είναι διε­θνές (δεν το ανα­γνω­ρί­ζουν όλες οι χώρες, π.χ. Τουρ­κία, το “σύμ­μα­χο” Ισ­ρα­ήλ κ.α.) και είναι ιμπε­ρια­λι­στι­κό, δη­λα­δή απο­τέ­λε­σμα συ­σχε­τι­σμών δύ­να­μης (που αλ­λά­ζουν) και όχι δι­καί­ου των λαών. Το ζή­τη­μα είναι ότι είναι απο­λύ­τως ανα­με­νό­με­νο η Τουρ­κία να αρ­νεί­ται να πα­ρα­χω­ρή­σει στην Ελ­λά­δα δι­καιώ­μα­τα που δεν είχε ως τώρα. (“Και αυτός είναι ο λόγος που η Τουρ­κία «απα­γο­ρεύ­ει την ανα­τρο­πή των υφι­στά­με­νων συ­σχε­τι­σμών στο Αι­γαίο, μη επι­τρέ­πο­ντας στην Ελ­λά­δα να εκ­με­ταλ­λευ­τεί οι­κο­νο­μι­κά βρα­χο­νη­σί­δες που της ανή­κουν, αλλά δεν δια­θέ­τουν κα­τοί­κους ή οι­κο­νο­μι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα και επο­μέ­νως σή­με­ρα δεν δια­θέ­τουν αι­για­λί­τι­δα ζώνη.» (ellinikos-stratos.com) ) Και ότι συ­νι­στά επι­θε­τι­κή κί­νη­ση της Ελ­λά­δας δη­λα­δή της ελ­λη­νι­κής άρ­χου­σας τάξης, η από­πει­ρα μο­νο­με­ρούς αλ­λα­γής των συ­νό­ρων και των ορίων της κυ­ριαρ­χί­ας της (που είναι τε­λεί­ως δια­φο­ρε­τι­κή από την ανύ­παρ­κτη σή­με­ρα κυ­ριαρ­χία του ελ­λη­νι­κού λαού) μέσω του εποι­κι­σμού… βρά­χων στο Αι­γαίο! Με τις πλά­τες της Δύσης, του Ισ­ρα­ήλ και των ΗΠΑ. Χρη­σι­μο­ποιώ­ντας ή μη νο­μι­κά επι­χει­ρή­μα­τα ως επι­κοι­νω­νια­κό προ­πέ­τα­σμα.

Δια­βά­ζου­με πχ «Κα­θη­με­ρι­νή», 10/1/2017: «Τρό­πους για τη δη­μιουρ­γία συν­θη­κών οι­κο­νο­μι­κής ανά­πτυ­ξης, αλλά και πι­θα­νής κα­τοί­κη­σης μι­κρών νη­σί­δων και βρα­χο­νη­σί­δων του Αι­γαί­ου, ανα­ζη­τεί η ελ­λη­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση…. Εχει προη­γη­θεί ήδη το χτί­σι­μο ή η ανα­κα­τα­σκευή φυ­λα­κί­ων σε νη­σί­δες και βρα­χο­νη­σί­δες, αλλά και η ενί­σχυ­σή τους με μό­νι­μες φρου­ρές, ώστε η ελ­λη­νι­κή πα­ρου­σία να είναι ορατή. Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ότι προ ολί­γων μηνών απο­φα­σί­στη­κε και υλο­ποι­ή­θη­κε η ενί­σχυ­ση του φυ­λα­κί­ου της νη­σί­δας Πα­να­γιά στο σύ­μπλεγ­μα των Οι­νουσ­σών, τόσο ως προς το μέ­γε­θος της φρου­ράς (η οποία με­τα­τρά­πη­κε σε μό­νι­μη) όσο και ως προς τις υπο­δο­μές. Οι ίδιες πηγές ανα­φέ­ρουν ότι στο ίδιο πλαί­σιο πε­ρι­λαμ­βά­νε­ται η το­πο­θέ­τη­ση φάρων ή και η δη­μιουρ­γία υπο­δο­μών για αλιείς ή και βο­σκούς. Βα­σι­κή στό­χευ­ση είναι, προ­φα­νώς, η καλ­λιέρ­γεια των συν­θη­κών και προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων που είναι απα­ραί­τη­τες προ­κει­μέ­νου οι συ­γκε­κρι­μέ­νοι νη­σιω­τι­κοί σχη­μα­τι­σμοί να απο­κτή­σουν τη δυ­να­τό­τη­τα υπο­στή­ρι­ξης οι­κο­νο­μι­κής ζωής. Σύμ­φω­να με το διε­θνές δί­καιο, η ύπαρ­ξη της συ­γκε­κρι­μέ­νης προ­ϋ­πό­θε­σης βελ­τιώ­νει ση­μα­ντι­κά τη θέση του κρά­τους, το οποίο κα­τέ­χει νησιά, νη­σί­δες και βρα­χο­νη­σί­δες.» Αυτό το άρθρο μόνο του ξε­περ­νά όλες τις «τουρ­κι­κές προ­κλή­σεις» μαζί…).

Για τη δήθεν ει­σβο­λή των Τούρ­κων κάθε τόσο στο Αι­γαίο (που φτά­νουν ως την Εύ­βοια, τη Θάσο, την Άνδρο κλπ), με αφορ­μή το «Τσε­σμέ» ή πα­ρό­μοια σκάφη: Με βάση το www.​ellinikos-​stratos.​com, στην Ελ­λά­δα «ανή­κει» το 43,5% και το 49% θε­ω­ρεί­ται διε­θνή ύδατα. Σε άλλα σχε­τι­κά blog δια­βά­ζου­με ότι στην Ελ­λά­δα ανή­κει το 35% των υδά­των του Αι­γαί­ου και το 56% απο­τε­λεί διε­θνή χώρο.

Όλοι οι χώροι λοι­πόν που ανα­φέ­ρο­νται στους «εθνι­κά ευαί­σθη­τους» πο­μπούς, με βάση τον πρώτο χάρτη πα­ρα­κά­τω, στους οποί­ους γί­νο­νται οι «πα­ρα­βιά­σεις» για τις τουρ­κι­κές ασκή­σεις κι έρευ­νες είναι διε­θνής χώρος, και η Τουρ­κία κι­νεί­ται σε διε­θνή ύδατα. Γι’ αυτό οι ελ­λη­νι­κές κυ­βερ­νή­σεις δεν κι­νού­νται «χα­λα­ρά» ή «εθε­λό­δου­λα»: αξιο­ποιούν την άγνοια (όποτε επι­λέ­γουν) για να καλ­λιερ­γή­σουν εθνι­κι­σμό και αντι­τουρ­κι­σμό. Ο δεύ­τε­ρος χάρ­της βέ­βαια δεί­χνει τι θα ίσχυε με την επέ­κτα­ση της α.ζ. στα 12 ν. μίλια κάτι που θα άλ­λα­ζε ΕΝ ΜΕΡΕΙ τα πράγ­μα­τα. Ο δεύ­τε­ρος χάρ­της όμως ΔΕΝ ισχύ­ει, ούτε πρό­κει­ται να ισχύ­σει χωρίς πό­λε­μο.

Η Ελ­λά­δα διεκ­δι­κεί να χα­ρά­ξει ΑΟΖ σε συ­νερ­γα­σία με Κύ­προ-Ισ­ρα­ήλ (πρώτη ει­κό­να), απο­κλεί­ο­ντας πρα­κτι­κά την Τουρ­κία από το Αι­γαίο και τη Με­σό­γειο, πα­ρό­λο που δια­βρέ­χε­ται εξί­σου από αυτές τις θά­λασ­σες. Η «Διε­θνής Δι­καιο­σύ­νη» σε πα­ρό­μοιες πε­ρι­πτώ­σεις επι­φυ­λάσ­σει εκ­πλή­ξεις όπως στη δια­μά­χη Νι­κα­ρά­γουας/Κο­λομ­βί­ας ή στη δια­μά­χη Ου­κρα­νί­ας/Ρου­μα­νί­ας. Κι αυτό το ανα­γνω­ρί­ζουν όλα τα σο­βα­ρά στρα­τιω­τι­κά/πα­ρα­στρα­τιω­τι­κά σάιτ. Στην ελ­λη­νι­κή πε­ρί­πτω­ση η «διε­θνής δι­καιο­σύ­νη» θα έδινε χω­ρι­κά ύδατα στο Κα­στε­λό­ρι­ζο αλλά όχι ΑΟΖ, αλ­λά­ζο­ντας τον χάρτη των σχε­δια­ζό­με­νων ΑΟΖ πι­θα­νό­τα­τα πιο κοντά στις τουρ­κι­κές θέ­σεις, όπως πα­ρα­κά­τω (δεύ­τε­ρη ει­κό­να).

Τα ζη­τή­μα­τα όμως δεν μπο­ρούν να αντι­με­τω­πί­ζο­νται «εθνι­κά» («έθνος» έχει και η άρ­χου­σα τάξη της Τουρ­κί­ας άλ­λω­στε) ούτε νο­μι­κά. Στο παι­χνί­δι εμπλέ­κο­νται πο­λι­τι­κοί, οι­κο­νο­μι­κοί και στρα­τιω­τι­κοί συ­σχε­τι­σμοί Ελ­λά­δας-Τουρ­κί­ας και πλειά­δας με­γά­λων δυ­νά­με­ων. Έτσι αυτά τα ζη­τή­μα­τα είναι βα­σι­κά πο­λι­τι­κά. Κι έτσι πρέ­πει να αντι­με­τω­πί­ζο­νται και από την Αρι­στε­ρά.

Η λύση είναι πο­λι­τι­κή και διε­θνι­στι­κή: η εθνι­κή ενό­τη­τα είναι μια απάτη

Η Τουρ­κία πι­θα­νό­τα­τα έχει νο­μι­κά επι­χει­ρή­μα­τα όταν αμ­φι­σβη­τεί τα χω­ρι­κά ύδατα βρα­χο­νη­σί­δων. Δεν την εν­δια­φέ­ρουν οι βρα­χο­νη­σί­δες προ­φα­νώς -την εν­δια­φέ­ρει η πρό­σβα­ση στη θά­λασ­σα, η δυ­να­τό­τη­τα εκ­με­τάλ­λευ­σης του βυθού, αυτά που της κα­το­χυ­ρώ­νει η Σύμ­βα­ση των Η.Ε. για το Δί­καιο της Θά­λασ­σας, έστω κι αν δεν την υπο­γρά­φει η Τουρ­κία. Από την άλλη η Ελ­λά­δα ξε­περ­νά τόσο τη Σ.Η.Ε.Δ.Θ όσο και κάθε κοινό περί δι­καί­ου αί­σθη­μα όταν διεκ­δι­κεί χω­ρι­κά ύδατα για ακα­τοί­κη­τες βρα­χο­νη­σί­δες ή και την κα­τοί­κη­σή τους,  όταν το συ­γκε­κρι­μέ­νο απο­τέ­λε­σμα είναι ο -τη­ρου­μέ­νων των ανα­λο­γιών- πρα­κτι­κός απο­κλει­σμός μιας χώρας 6πλά­σιας έκτα­σης κι 7πλά­σιου πλη­θυ­σμού από το Αι­γαίο.

Και όχι επει­δή είναι «νό­μι­μο», αλλά επει­δή δια­θέ­τει  τις πλά­τες του «ανή­κο­μεν στη Δύσιν». Το επό­με­νο σχέ­διο Ελ­λά­δας-Κύ­πρου (των αστι­κών τους τά­ξε­ων και των προ­στα­τών τους) είναι να επι­βά­λουν στη γει­το­νι­κή χώρα απο­κλει­σμό από το Αι­γαίο και τη Με­σό­γειο, να της ανα­γνω­ρί­σουν μι­κρό­τε­ρη ΑΟΖ από την Κύπρο, ένα νησί με 85 φορές μι­κρό­τε­ρη έκτα­ση (χωρίς να υπο­λο­γί­σου­με τις δυο κρα­τι­κές οντό­τη­τες πάνω τους –με την τουρ­κο­κυ­πρια­κή να δια­τη­ρεί στε­νές σχέ­σεις με την Τουρ­κία).

Η «ψω­ρο­κώ­σται­να» Ελ­λά­δα της κρί­σης και των 3,5 μνη­μο­νί­ων απει­λεί στα ίσα (δη­λώ­σεις προ­κλη­τι­κό­τα­τες Κο­τζιά-Καμ­μέ­νου, ακραιφ­νώς πο­λε­μο­χα­ρείς) την Τουρ­κία, με τις πλά­τες του ΝΑΤΟ και  της ΕΕ. Κατά τα άλλα άλ­λο­τε κάνει τα στρα­βά μάτια κι άλ­λο­τε αξιο­ποιεί πε­ρι­στα­τι­κά για να εκτρέ­πει την ατζέ­ντα από τα καυτά, μη ευ­νοϊ­κά γι αυτήν, τα­ξι­κά θέ­μα­τα των μνη­μο­νί­ων, της λι­τό­τη­τας, της ανερ­γί­ας στα «εθνι­κά» θέ­μα­τα, όπου υπο­τί­θε­ται το «έθνος» μπαί­νει πάνω από τα­ξι­κές δια­φο­ρές.

Για τους Έλ­λη­νες ερ­γα­ζό­με­νους, φτω­χές, ανέρ­γους, σε τι θα άλ­λα­ζε τη ζωή τους αν επι­κρα­τού­σαν οι λε­γό­με­νες ελ­λη­νι­κές θέ­σεις; Αλλά ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΥΠΟ­ΘΕ­ΤΙ­ΚΑ άλ­λα­ζε αυτό τη ζωή μας προς το απει­ρο­ε­λά­χι­στα χει­ρό­τε­ρο, είναι προ­τι­μό­τε­ρο να γίνει πό­λε­μος; Όπως δια­μορ­φώ­νε­ται γε­ω­γρα­φι­κά η κα­τά­στα­ση, δεν μπο­ρεί να υπάρ­ξει ορι­στι­κή ει­ρη­νι­κή λύση χωρίς την από­λυ­τη συ­νεκ­με­τάλ­λευ­ση της θά­λασ­σας και του πλού­του της με­τα­ξύ των δυο χωρών. Είναι τέ­τοια η φύση των ελ­λη­νο­τουρ­κι­κών αντα­γω­νι­σμών (τζαρ­τζα­ρί­σμα­τα στα πλαί­σια «δια­σταλ­τι­κών ερ­μη­νειών» διε­θνών κα­νό­νων σε συν­δυα­σμό με μι­κρές επι­θε­τι­κές κι­νή­σεις για να δη­μιουρ­γη­θούν τε­τε­λε­σμέ­να δια της ισχύ­ος-“chickengame”) που ιδιαί­τε­ρα σε πε­ρί­ο­δο κρί­σης μπο­ρεί να με­τα­τρέ­ψουν τους αν­θρώ­πους των λαϊ­κών τά­ξε­ων των δυο χωρών σε τροφή για τα κα­νό­νια.

Λι­τό­τη­τα-ανερ­γία-στρα­το­κρα­τία-εθνι­κι­σμός: Στην ίδια μας τη χώρα είναι ο εχθρός

Και αυτό δεν θα το επι­βά­λουν οι κα­πι­τα­λι­στές αλλά οι λαοί των δυο χωρών, που είναι αυτοί που έχουν το υλικό συμ­φέ­ρον να μην σκο­τω­θούν για τα συμ­φέ­ρο­ντα των αφε­ντι­κών τους. Η Αρι­στε­ρά λοι­πόν έχει κα­θή­κον να επι­διώ­κει την ει­ρή­νη και τη φιλία των λαών, να πο­λε­μά τον εθνι­κι­σμό της δικής της άρ­χου­σας τάξης και να προ­ω­θεί τέ­τοιες λύ­σεις συ­νύ­παρ­ξης και συ­νεκ­με­τάλ­λευ­σης. Να αδράτ­τει κάθε σχε­τι­κό «κρι­σια­κό» γε­γο­νός για να απευ­θυν­θεί στην τουρ­κι­κή ερ­γα­τι­κή τάξη, να απο­δο­μή­σει την κυ­ρί­αρ­χη ιδε­ο­λο­γία και να απο­κα­λύ­ψει την τα­ξι­κή ουσία της εξω­τε­ρι­κής πο­λι­τι­κής. Σή­με­ρα να στρα­φεί ενά­ντια στην υπο­κρι­σία της κυ­βέρ­νη­σης Τσί­πρα που συ­νε­χί­ζει και εμπε­δώ­νει την μνη­μο­νια­κή αντι­δη­μο­κρα­τι­κή εκτρο­πή του ελ­λη­νι­κού κα­θε­στώ­τος υπό ιμπε­ρια­λι­στι­κή επι­τρο­πεία, αντί να σέρ­νε­ται πίσω της, ενά­ντια στην αντι­δη­μο­κρα­τι­κή στρο­φή μιας άλλης χώρας. Να στρα­φεί απέ­να­ντι στις πο­λε­μο­χα­ρείς κραυ­γές Κο­τζιά-Καμ­μέ­νου, αντί να τις επι­κρο­τεί ή και να ζητά ακόμα πιο σθε­να­ρή «εθνι­κά» στάση. Και να μην ανα­πα­ρά­γει όλη την κυ­ρί­αρ­χη προ­πα­γάν­δα που καλ­λιερ­γεί εθνι­κι­σμό περί τουρ­κι­κών «προ­κλή­σε­ων», για ασή­μα­ντους  λό­γους. Ούτε η …ωκε­α­νο­γρα­φι­κή έρευ­να ή  η άσκη­ση στο Φαρ­μα­κο­νή­σι είναι «απα­ρά­δε­κτη», ούτε οι ελ­λη­νι­κές προει­δο­ποι­ή­σεις και απει­λές είναι «αυ­το­νό­η­τες και δί­καιες». Αντί­θε­τα είναι ελ­λη­νι­κός εθνι­κι­σμός. Η Αρι­στε­ρά οφεί­λει να ξε­ση­κώ­νε­ται όταν εξαγ­γέλ­λο­νται ΑΣΚΟ­ΠΟΙ, ΑΔΙ­ΚΟΙ ΚΑΙ ΑΧΡΗ­ΣΤΟΙ ελ­λη­νι­κοί εποι­κι­σμοί βρα­χο­νη­σί­δων. Κρι­τή­ριό της πρέ­πει να είναι το πώς την βλέ­πουν οι Τούρ­κοι και Κούρ­δοι ερ­γά­τες, αντί να σύ­ρε­ται πίσω από την εθνι­κι­στι­κή υστε­ρία/στρα­τη­γι­κή σπρώ­χνο­ντας και τον απέ­να­ντι λαό στον δικό «του» εθνι­κι­σμό. Οφεί­λει η Αρι­στε­ρά να προ­ω­θή­σει κοι­νές πρω­το­βου­λί­ες για την ει­ρή­νη με την τουρ­κι­κή/κουρ­δι­κή Αρι­στε­ρά για τον πιο απο­τε­λε­σμα­τι­κό αγώνα και αλ­λη­λο­ϋ­πο­στή­ρι­ξη στην πάλη για την ει­ρή­νη και ενά­ντια στο κε­φά­λαιο στις δυο χώρες. Να δώ­σου­με νι­κη­φό­ρες τα­ξι­κές και ιδε­ο­λο­γι­κές μάχες ενά­ντια στη δική μας κυ­βέρ­νη­ση, μι­λι­τα­ρι­σμό, εθνι­κι­σμό, για να δώ­σου­με το καλό πα­ρά­δειγ­μα στα αδέλ­φια μας να κά­νουν το ίδιο στην απέ­να­ντι πλευ­ρά του Αι­γαί­ου.

Ο Κο­τζιάς είναι προ­κλη­τι­κός απέ­να­ντι στους Τούρ­κους, αλλά κυ­ρί­ως απέ­να­ντι στους Έλ­λη­νες ερ­γά­τες που υφί­στα­νται τα μνη­μό­νια της κυ­βέρ­νη­σής του, όταν τους λέει κα­τά­μου­τρα ότι στην Ελ­λά­δα της κρί­σης «φυ­λά­γο­νται κα­λύ­τε­ρα τα σύ­νο­ρα», δη­λα­δή ότι λί­γο-πο­λύ αυ­ξά­νο­νται οι στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες (!), ενώ οι Έλ­λη­νες ερ­γά­τες κι ερ­γά­τριες, φτω­χοί και άνερ­γες βιώ­νουν σα­κά­τε­μα των μι­σθών, των συ­ντά­ξε­ων, των σχο­λεί­ων και των νο­σο­κο­μεί­ων. Τον καιρό της κρί­σης η Ελ­λά­δα πα­ρα­μέ­νει 2η σε κα­τά­τα­ξη δύ­να­μη του ΝΑΤΟ σε στρα­τιω­τι­κές δα­πά­νες ως πο­σο­στό του ΑΕΠ (http://​www.​kathimerini.​gr/​866231/​article/​epi​kair​otht​a/​politikh/​deyterh-​se-​amyntikes-​dapanes-​h-​ellada ) , και ο Καμ­μέ­νος διεκ­δι­κεί νέες στρα­τιω­τι­κές βά­σεις και εξο­πλι­στι­κά προ­γράμ­μα­τα για να ανα­βαθ­μι­στεί ως μα­ντρό­σκυ­λο του ιμπε­ρια­λι­σμού στη ΝΑ Με­σό­γειο, μαζί με τη στέ­ρεη συμ­μα­χία με το Ισ­ρα­ήλ (το κρά­τος-τρο­μο­κρά­τη της Μ.Ανα­το­λής) και τη χού­ντα της Αι­γύ­πτου. Η Αρι­στε­ρά πρέ­πει να ξα­να­κά­νει ση­μαία τη δρα­στι­κή μεί­ω­ση των εξο­πλι­σμών στην Ελ­λά­δα.

Η ελ­λη­νι­κή Αρι­στε­ρά πρέ­πει, τέλος, να πι­στέ­ψει ξανά στη δύ­να­μη της διε­θνούς ερ­γα­τι­κής τάξης να αλ­λά­ξει τον κόσμο, αντί να ανα­ζη­τεί προ­στά­τες, πχ στο ακραία αντι­δρα­στι­κό κα­θε­στώς του Πού­τιν, διεκ­δι­κώ­ντας για την Ελ­λά­δα το ρόλο του κα­λύ­τε­ρου «φίλου της Ρω­σί­ας» εις βάρος  της Τουρ­κί­ας για να μην …γίνει πό­λε­μος (ισχυ­ρι­σμός που φυ­σι­κά δε γί­νε­ται καν προ­σπά­θεια να υπο­στη­ρι­χτεί σο­βα­ρά). Και δεν πρέ­πει να θυ­μά­ται τον «αντι-ιμπε­ρια­λι­σμό» της μόνο όταν διεκ­δι­κεί  να απο­κτή­σει η Ελ­λά­δα σχέ­σεις με τη δο­λο­φο­νι­κή δι­κτα­το­ρία του Άσαντ, επει­δή είναι εχθρός της Τουρ­κί­ας. Όπως γρά­φα­με πα­λιό­τε­ρα: «Η βελ­τί­ω­ση της ζωής των ερ­γα­τών στην Ελ­λά­δα δεν εξαρ­τά­ται από την ικα­νό­τη­τά τους να πο­λε­μή­σουν ενα­ντί­ον των ερ­γα­τών των άλλων χωρών, αλλά από την ικα­νό­τη­τά τους να πο­λε­μή­σουν ενα­ντί­ον των Ελ­λή­νων κα­πι­τα­λι­στών. Ακόμη και στην πε­ρί­πτω­ση που υπήρ­χε στην Ελ­λά­δα κυ­βέρ­νη­ση Αρι­στε­ράς, λαϊκή εξου­σία, ή ακόμη και σο­βιέτ, η τα­κτι­κή ενός τέ­τοιου κρά­τους δεν θα έπρε­πε να είναι να «πά­ρου­με ό,τι πε­ρισ­σό­τε­ρο μπο­ρού­με» με βάση το «διε­θνές δί­καιο» της θά­λασ­σας, αλλά να κα­ταγ­γεί­λου­με το διε­θνές ιμπε­ρια­λι­στι­κό δί­καιο και να κά­νου­με ό,τι μπο­ρού­με για να απο­κτή­σου­με διε­θνι­στι­κή συ­μπα­ρά­στα­ση από λαούς άλλων χωρών. Ο πραγ­μα­τι­κός μας σύμ­μα­χος είναι το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα στην Τουρ­κία και όχι οι μελ­λο­ντι­κοί ιδιο­κτή­τες των κοι­τα­σμά­των πε­τρε­λαί­ου και φυ­σι­κού αε­ρί­ου.»

Η ει­λι­κρι­νής αγω­νία του κό­σμου να πάρει διε­θνι­στι­κή και όχι εθνι­κι­στι­κή κα­τεύ­θυν­ση

Πα­ρό­μοιες ανη­συ­χί­ες και μπερ­δέ­μα­τα με την ελ­λη­νι­κή Αρι­στε­ρά έχει και η συ­ντρι­πτι­κή πλειο­ψη­φία του πλη­θυ­σμού στην Ελ­λά­δα –αυτή δι­καιο­λο­γη­μέ­να. Η αγω­νία για το τι στάση πρέ­πει να κρα­τή­σου­με στις ελ­λη­νο­τουρ­κι­κές δια­μά­χες έχει ως αφε­τη­ρία τη γε­νι­κή αλή­θεια ότι  κα­νείς δεν θέλει να γίνει πό­λε­μος και να σφα­χτού­με. Ωστό­σο πρέ­πει να ξε­κό­ψει με τις εθνι­κές αυ­τα­πά­τες: η ει­ρή­νη δεν επι­τυγ­χά­νε­ται με ευ­χο­λό­για-και σί­γου­ρα το να οχυ­ρω­θού­με εθνι­κά, όπως θέ­λουν οι κυ­βερ­νή­σεις και τα αφε­ντι­κά μας είναι ο συ­ντο­μό­τε­ρος δρό­μος για την κό­λα­ση. Ο κα­πι­τα­λι­σμός οδη­γεί με μα­θη­μα­τι­κή ακρί­βεια στο σφα­γείο μέσα από την όξυν­ση των εθνι­κών αντα­γω­νι­σμών λόγω κρί­σης, και αυτό απο­τρέ­πε­ται και ανα­τρέ­πε­ται μόνο  μέσα από τους ερ­γα­τι­κούς αγώ­νες και τη διε­θνι­στι­κή αλ­λη­λεγ­γύη. Η προ­ερ­γα­σία για να ΜΗ φτά­σει ΠΟΤΕ να γίνει ελ­λη­νο­τουρ­κι­κός πό­λε­μος είναι ο κα­λύ­τε­ρος τρό­πος για να τον απο­τρέ­ψου­με. Για να ΜΗ γίνει πό­λε­μος πρέ­πει να καλ­λιερ­γού­με το «πάση θυσία ει­ρή­νη στο Αι­γαίο» και να πο­λε­μά­με ενά­ντια στη δική μας άρ­χου­σα τάξη, τις δικές της επι­θε­τι­κές κι­νή­σεις.