Σκοπός της πρότασης είναι να βάλει στο τραπέζι για συζήτηση την ανάγκη για πολιτική έκφραση της Αριστεράς σε δικοινοτικό επίπεδο σε ένα πλατύ μέτωπο με δημοκρατικές διαδικασίες τέτοιο που να μπορεί να συνενώσει και να εκφράσει την Αριστερά στο σύνολο της. Ο φιλόδοξος αυτός στόχος είναι απαραίτητος για να παρεμβληθεί αποτελεσματικά η Αριστερά τόσο για να αποτρέψει την διολίσθηση της κοινωνίας προς την άκρα δεξιά και την κατάρρευση των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού, όσο και για να σπρώξει τα πράγματα προς την Λύση και την οργάνωση της εφαρμογής της οποιασδήποτε συμφωνίας οδηγώντας την κοινωνία σε ένα ειρηνικό δρόμο σε συνθήκες κοινωνική δικαιοσύνης.
Χρίστος Ευθυμίου
Το γεγονός της πραγματοποίησης του συνεδρίου αυτού για δεύτερη συνεχή χρονιά με μεγάλη επιτυχία δείχνει από μόνο του την ωρίμανση της ανάγκης δικοινοτικής πολιτικής έκφρασης της Αριστεράς. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Οι προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού προβλήματος βρίσκονται και πάλιν σε μια πολύ δύσκολη φάση με ορατή την πιθανότητα κατάρρευσης των συνομιλιών. Μια τέτοια εξέλιξη θα έχει επώδυνες επιπτώσεις με υπαρκτό τον κίνδυνο διολίσθησης προς τη βία. Παρόλο ότι σε κάθε περίπτωση μπορεί να δίνονται διαφορετικές ερμηνείες για τις συνεχείς εμπλοκές στη διαδικασία, είναι πλέον προφανές ότι οι δυνάμεις που αντιστρατεύονται τη Λύση έχουν ισχυρά ερείσματα σε βαθμό που να μπορούν να προκαλούν κατάρρευση των προσπαθειών. (Άλλες εισηγήσεις πραγματεύονται πιο λεπτομερώς το ζήτημα αυτό). Οι συνεχείς δυσκολίες που αναφύονται στη προσπάθεια επίλυσης δημιουργούν δικαιολογημένα αμφισβητήσεις για τις πραγματικές προθέσεις όσων εμπλέκονται. Το γεγονός αυτό άμεσα δείχνει πως είναι απαραίτητο η προσπάθεια να στηριχτεί σε μια γερή βάση και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από την εργατική τάξη. Μπορεί όμως η Αριστερά όπως είναι σήμερα οργανωμένη σε μονοκοινοτική βάση και τεμαχισμένη να παίξει αυτό το ρόλο; Η οργάνωση σε μονοκοινοτική βάση εξ’ ορισμού δημιουργεί προβλήματα και αντιφάσεις. Η παρέμβαση της Αριστεράς σαν εκφραστή του συνόλου της Κυπριακής εργατικής τάξης δεν μπορεί να είναι καταλυτική. Στη δύσκολη φάση που βρισκόμαστε η εργατική τάξη της Κύπρου μπορεί να δημιουργήσει την ενωμένη κοινωνία του αύριο μέσα από την δράση της και την κοινή πολιτική έκφραση υπερκεράζοντας τα προβλήματα που ταλανίζουν τις συνομιλίες. Αν μέρος του κεφαλαίου βλέπει τις δυνατότητες που μπορεί η επανένωση να προσφέρει πόσο μάλλον η εργατική τάξη που έχει κοινά συμφέροντα και εύκολα μπορεί να υπερβεί τις εθνικές διαφορές χωρίς οι περίπλοκοι μηχανισμοί διακυβέρνησης να είναι πανάκια.
Και στις δύο κοινότητες η Αριστερά βρίσκεται σε υποχώρηση με δυσκολίες να παρέμβει αποτελεσματικά στις πολιτικές εξελίξεις και επί πλέον δυσκολίες να διαχύσει την πολιτική της σε ευρύτερα στρώματα . Αντίθετα λόγω των προβλημάτων στη διαδικασία των συνομιλιών κερδίζει έδαφος ο εθνικισμός με ροπή προς την άκρα δεξιά. Για να αποτραπεί αυτή η τάση και η διολίσθηση προς τον εθνικισμό επιβάλλεται η Αριστερά να αναδείξει το όραμα της ενωμένης Κύπρου και να βρει τον τρόπο να εμπνεύσει την κοινωνία. Αυτό θεωρώ πως δεν μπορεί να επιτευχθεί αποτελεσματικά διατηρώντας χωριστή πολιτική έκφραση γιατί τουλάχιστον στις παρούσες συνθήκες μετά από 14 χρόνια με ανοιχτά οδοφράγματα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί επαρκώς γιατί η Αριστερά δεν μπορεί να έχει ενιαία φωνή και πολιτική έκφραση. Ταυτόχρονα φυσικά, η υποχώρηση της Αριστεράς αφήνει την εργατική τάξη σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτη στις επιθέσεις ενάντια στα δικαιώματα της.
Ποία είναι όμως η πρόταση για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα χωρίς να δημιουργούνται επιπλοκές στη λειτουργία ενιαίων πολιτικών δομών μέσα στα πλαίσια των δύο χωριστών «κρατικών οντοτήτων»:
Η πρόταση έχει δύο σκέλη γιατί τα προβλήματα προς αντιμετώπιση είναι δύο. Το ένα αφορά την ενιαία πολιτική έκφραση της Αριστεράς σε δικοινοτική βάση και το δεύτερο τη συσπείρωση των δυνάμεων που εργάζονται για τη Λύση και στις δύο κοινότητες με στόχο την επίτευξη κοινών πολιτικών στόχων:
Πρώτη πρόταση:
Η συγκρότηση ενός Δικοινοτικού Μετώπου της Αριστεράς που να συσπειρώνει όλα τα κόμματα και ομάδες της ευρύτερης αριστεράς και στις δύο κοινότητες με στόχο την κοινή πολιτική έκφραση του χώρου της Αριστεράς. Χαρακτηριστικά του Μετώπου θα είναι:
Τα κόμματα που θα συμμετάσχουν θα διατηρούν την οργανωτική τους δομή.
Στόχος θα είναι όπως μέσα από συνεδριακές αποφάσεις του Μετώπου σταδιακά να διαμορφωθεί μια ενιαία πολιτική γύρω από καίρια ζητήματα που θα υιοθετούνται από τα συμμετέχοντα κόμματα και ομάδες.
Το Μέτωπο θα συγκροτηθεί οργανωτικά με την εκλογή σωμάτων και διαμόρφωση πολιτικής μέσα από Συνέδριο που θα λειτουργεί στη βάση ενός δημοκρατικού αναλογικού συστήματος αντιπροσώπευσης όπως της απλής μεταφερόμενης ψήφου ή άλλως πώς. Το σύστημα θα είναι τέτοιο που θα σέβεται τα μεγάλα κόμματα αλλά θα αφήνει χώρο εκπροσώπησης και έκφρασης στα μικρότερα.
Κεντρικός στόχος είναι η Αριστερά να παρέμβει ουσιαστικά στην ανάδειξη του εφικτού της κοινής πολιτικής έκφρασης και λειτουργίας δημιουργώντας νέα δυναμική που θα στείλει στην κοινωνία το μήνυμα της δυνατότητας για ειρηνική συνύπαρξη και επανένωση και θα αποτρέπει το αδιέξοδο που εξελίσσεται. Ταυτόχρονα θα δημιουργεί στις μάζες την προοπτική πως η Αριστερά και ξέρει και μπορεί να φέρει την επανένωση του τόπου προσδίδοντας της ρόλο καταλύτη.
Δεύτερη Πρόταση:
Για αντιμετώπιση των άμεσων πολιτικών στόχων της πίεσης για επίτευξη προόδου στις συνομιλίες αλλά και παρέμβασης στις πολιτικές μάχες που έρχονται, όπως τις Προεδρικές στο Νότο, χρειάζεται ευρύτερη συσπείρωση στη βάση τα κοινωνίας. Πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί ο στόχος αυτός:
Οι δυνάμεις της Αριστεράς με διακήρυξη τους να αναδείξουν ως κεντρικό στόχο της δράσης τους, αντί των εκλογών, την κινητοποίηση για επίτευξη προόδου στις συνομιλίες αναδεικνύοντας τους κινδύνους αν χαθεί η παρούσα συγκυρία.
Την ανάληψη δράσης για συγκρότηση ενός πλατιού δικοινοτικού μετώπου κινητοποίησης για Λύση του Κυπριακού. Στόχος θα είναι η συσπείρωση κομμάτων, οργανώσεων, ομάδων και ανθρώπων σε ένα πλατύ κίνημα με οργανωτική δομή σε κάθε Πόλη και Χωριό της Κύπρου με συμμετοχή ανθρώπων πέραν του χώρου της Αριστεράς. Ο ρόλος υφιστάμενων δομών θα πρέπει να συζητηθεί.
Το Κίνημα αυτό θα προσηλωθεί σε δράσεις με στόχο τη Λύση και σταδιακά θα αρχίσει να συζητεί θέμα εκλογικού υποψηφίου. Με χρονικό ορίζοντα το Φθινόπωρο και λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις στις συνομιλίες θα διαμορφώσει διαδικασία επιλογής υποψηφίου που θα εκφράζει το Κίνημα της Λύσης.
Με παρόμοιο τρόπο θα αντιμετωπιστούν και τυχόν εκλογές στο Βορρά.
Η διαμόρφωση του Δικοινοτικού Κινήματος της Λύσης θα έχει σημαντικά θετικά αποτελέσματα:
Θα εξασκεί πίεση για μην αφεθούν οι συνομιλίες να περιπέσουν σε μαρασμό αλλά να αξιοποιηθεί κάθε ευκαιρία που δυνατόν να προκύπτει και να δημιουργεί προοπτικές επιτυχίας.
Αν δεν προκύψει δυνατότητα Λύσης πριν τις εκλογές η πολιτική δράση θα έχει πιθανότητες διατήρησης της δυναμικής για Λύση αφού θα εμπλέκει στις διαδικασίες τις πλατιές μάζες και στις δύο κοινότητες.
Στις εκλογικές διαδικασίες που έρχονται οι δυνατότητες επιτυχίας θα είναι πολύ αυξημένες γιατί πλέον ο οποιοσδήποτε υποψήφιος θα είναι ο εκφραστής των δυνάμεων που μάχονται για τη Λύση και στις δύο πλευρές.
Η Κύπρος βρίσκεται σ’ ένα σταυροδρόμι αντιμετωπίζοντας τεράστιους κινδύνους αλλά και μεγάλες προοπτικές. Μέσα στη δύσκολη αυτή συγκυρία η Αριστερά βρίσκεται σε μια σχετικά αδύναμη θέση να παρέμβει καταλυτικά παρ’ όλον ότι οι μάζες και στις δύο κοινότητες προσβλέπουν σε αυτή. Είναι απαραίτητο, αφού επιστρέψουμε λίγο στη βάση των οργανωτικών ζητημάτων, με ριζοσπαστικά βήματα να διανοίξουμε νέες προοπτικές που να δημιουργούν τις προϋποθέσεις η εργατική τάξη να μπει στην πρωτοπορία για να οδηγήσει τον τόπο στην Ειρήνη και την πρόοδο.
cyprusleft.wordpress.com
