Editorial

Τί εἶπα κάποτε σ᾿ἕναν ἱπτάμενο

του Νίκου Καρούζου ———————–————- Σὰν ἀφαιρέσεις ἀπὸ τὸν ἥλιο τὴν λαίμαργη ἀστρονομία δὲν εἶναι πιότερος ἀπὸ μιὰ πυγολαμπίδα ποὺ διαστέλλει τὴν κίνηση μέσ᾿ στὸ ἄναυδο σκοτάδι. Δὲν ἔχει πόσιμη σημασία νὰ σταλάξουμε τσιγγούνικες ἀλήθειες καὶ…

Η Χαμογελαστή Καρδιά

του Charles Bukowski ———————–————- Η ζωή σου είναι η δικιά σου ζωή μην την αφήνεις να ενωθεί σε μια υγρή υποταγή. Να παραφυλάς. Υπάρχουν έξοδοι. Υπάρχει ένα φως κάπου. μπορεί να μην είναι πολύ φωτεινό αλλά…

Το χάος μέσα μας

του Νίκου Ερηνάκη ———————–——— Το Εγώ και το Αυτό τελικώς ταυτίζονται προκαλώντας το χάος μέσα μας. Όλα είναι όλα και όλοι είναι όλοι αλλά ο καθένας μας ξεχωριστά είναι μόνος του. Ποιά είναι μεγαλύτερη δίψα της…

Όσο Mπορείς

του Κ. Π. Καβάφη ———————–——–—–——– Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις, τούτο προσπάθησε τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου, μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.…

| Πριν την Επανάσταση |

του Σωτήρη Παστακά ———————–——–—– Όχι, δεν έρχομαι από την Ελευσίνα. Την Κάτω Ιταλία . Η Σάντυ επέστρεψε από το Ράλι Αιγαίου στη Νίσυρο. Βρήκα το Γιάννη στο 37 και με κέρασε ένα μοχίτο. Ο Μίχος έφτασε…

Θα σου μιλήσω

του Νίκου Βουτυρόπουλου ———————–——–———— Θα σου μιλήσω για κάτι πάπιες πλαστικές παιδικά παιχνίδια στο νερό για τότε που μάτωσες πρώτη φορά και με τρόμο έδειχνες το αίμα θα σου πω μετά για τα πρώτα σου βήματα τα…

…απ’ το δωμάτιο

της Χρυσάνθης Ιακώβου ———————–——–—— Κοίτα, μια ευχή αδέξια ριγμένη σ’ ένα πιρούνι τσίγκινο, στο δωμάτιο με τις ασημένιες ηλιαχτίδες με τα καλομαυρισμένα ασημικά -βιτρίνες ακριβές κλειδωμένες με χρυσά κλειδιά που στον ανέγγιχτο κόρφο τους φυλάγουν των…

Πεμπτουσία

του Κυριάκοy Κυτούδη ———————–——–—— Κοίτα να δεις στο ρίξιμο, που φέραμε εξάρια πρώτη φορά λες κι η ζωή μας έκανε χατίρι πρώτη φορά βρεθήκαμε κι εμείς σε συναξάρια μαρμαρυγή αγίων σε ουράνιο ποτήρι. – Κοίτα…

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

του Τάσου Λειβαδίτη ———————–——–—— Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο. Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ΄τις φωνές…

Φύλλα του δάσους

του Vicente Valero Μετάφραση: Αθηνά-Στυλιανή Μίχου ——————–———–—––————- Ι Ιεροί δεσμοί σαν ρίζες, δίχτυα αόρατα. Η γραφή της άνοιξη χύνει το χρωματιστό μελάνι μια φορά ακόμη στο σκοτεινό, πυρετώδες, στρώμα, του μοναχικού ζώου. Ποτέ δεν το…

Καθίζηση

του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————–——–—— Ανεπίστρεπτα εξαντλείται ο χρόνος, πάνω σε σκηνικά ερείπια στιγμών και διαθέσεων. Ανάμεσα σε αναρριχητικές πεζοδρομήσεις μια βαθιά αναπνοή χαρτογραφεί τη διαδρομή της ομορφιάς σου που ήρθε να αποκαλύψει, ανεπαίσθητα, τους βυθούς μου.…

Οίκαδε

Πηνελόπη Γιώσα ———————–——– Έρχομαι από τη βορεινή Αλβιόνα, εκεί που τα χέρια τρέμουν απ’ το κοντανάσαιμα τ’ ουρανού και τα σύννεφα είναι λεχώνες με στήθη πρησμένα δάκρυα. Το χώμα σκαρώνει χρυσομαλλούσες κόρες, να θυμίζουν τα…

Εορταστικές υπηρεσίες

Δήμητρα Χριστοδούλου ———————–——– Σχεδόν λερώνει αυτό το κρύο από κει πάνω Σαν κάποιος να μη θέλει που ξύπνησε Και χύνει αργά τον καφέ στα πλακάκια. Τέτοια βουνά δεν τ’ ακουμπά μεσημέρι. Κάθονται υπέρβαρα κι άντυτα…

Απλώς

Μοσχοβία Κασκούρα ———————–——– Οι φωτεινές ρεκλάμες ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους έκπληκτες απο την θλίψη των περαστικών απο τις εύκολες επιτυχίες απο εκείνους που περνανε βιαστικά οι σκιές στους υπονόμους νερουλές πάνω απο την είσοδο του…

Του Άρη

  Social Waste ———————– Κρατούσα πάντα μια σελίδα μου κενή για το χατίρι σου κι όσο θα τη γεμίζω, δώσε μου το ποτήρι σου. Καπετάνιε, θα το φουλάρω ως τα χείλια, κρασί να πιούμε από…

Απολογισμός

Πωλίνα Κρεμαστά ———————————- Μου ανέβηκε η ποίηση γέμισα αποκαΐδια τσιγάρων (να μην ξεχάσουμε τον άνθρωπο μέσα στις ασυναρτησίες) πυορροούσες οι κουβέντες μας μελλοντικό άλλοθι που βασανίζει το παρόν το ποίημα να μου πάρουν τώρα θα…

Ατυχίες

Ειρήνη Σουργιαδάκη ———————————- Ένα αυτοκίνητο περνάει με κόκκινο και γίνεται θρύψαλα πάνω σ’ έναν τοίχο Σ’ ένα άλλο φανάρι ένας μετανάστης προσπαθεί να πουλήσει ό, τι δεν κατάφερε να πουλήσει κανείς μέχρι τώρα Μια μάνα…

Το φως

Γιώργος Σεφέρης —————————— Καθώς περνούν τα χρόνια πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν, καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες φωνές, βλέπεις τον ήλιο μ’ άλλα μάτια, ξέρεις πως εκείνοι που έμειναν, σε γελούσαν,…

Πέρα από εμάς τους ίδιους δεν υπάρχει ασφαλής τόπος πια

του Jayne – Ann Igel Μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης ——————–———–—––————- αυτό είναι το νέο έτος: λείψανα χριστουγεννιάτικων δέντρων στο λιθόστρωτο, πυροτεχνήματα στα ρείθρα, μπερδεμένες γιρλάντες που θα συνένωναν και τώρα απλώνονται λιωμένες ολόγυρα, διάσπαρτοι λεκέδες κρασιού…

Εκτρωφείο Λαγων Καρφής Ευαγγελος