Συμπαγής
του Γιάννη Καραμητσόπουλου ———————————– Όταν ανέβει η στάθμη του νερού θα γίνω θάλασσα και θα σε πάρω μζι μου στα γαλάζια εκείνα βάθη των ασύλληπτων αισθήσεων. Κάποιοι θα πουν πως είμαι ένα αδέσποτο όνειρο. Κάποιοι θα…
του Γιώργου Ζιόβα ———————————– Και πως θα εξαντλήσω τούτο που με πλημμυρίζει δεν μου φτάνει μικρό μαγευτικό χωριό ν’ ανασάνω την άνοιξη δεν μου φτάνει κόλπος γυναίκας ν’ αράξω δουλιά με προοπτική νομίζω οι εκρήξεις των…
του Μήτσου Κασόλα ———————————– Είπες Κύριε στον Αδάμ και την Εύα: «Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε ωσάν την άμμο της θαλάσσης και πληρώσατε την γην ταύτην». Και ο πατέρας μου – θρήσκος – σε άκουσε Κύριε. Και υπερπλήρωσε,…
του Μίλτου Σαχτούρη ———————————– Απ’ το πρωί κοιτάζω προς τ’ απάνω ένα πουλί καλύτερο απ’ το πρωί χαίρομαι ένα φίδι τυλιγμένο στο λαιμό μου Σπασμένα φλυτζάνια στα χαλιά πορφυρά λουλούδια τα μάγουλα της μάντισσας όταν ανασηκώνει…
του Γιάννη Ρίτσου ———————————– Τί όμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω. Σοῦ δέομαι: Κρύψου, γίνε ἀόρατη γιὰ ὅλους, ὁρατὴ μόνο σ᾿ ἐμένα. Καλυμένη ἀπ᾿ τὰ μαλλιά ὡς τὰ νύχια…
της Μαρίας Πολυδούρη ———————————– Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες στα περασμένα χρόνια. Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα και σε βροχή, σε χιόνια, δεν τραγουδώ παρά γιατί μ’ αγάπησες. Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια…
του Andre Breton μτφρ. Ανδρέας Εμπειρίκος —————————– Τα τετράγωνα του αέρος σπάζουν με τη σειρά τους Από καιρό πια δεν υπάρχουν καθρέφτες Και οι γυναίκες καμώνονται μέρα και νύχτα πως δεν είναι τόσο ωραίες Όταν…
του Στάθη Κομνηνού ———————————– 1. Για κάθε ανευμάτιστη καταδίκη σ’ άχρωμο βλέμμα Μια πλάτη γυρισμένη, αποκεφαλισμός βουλευτολάγνου ικεσίας 2. Για κάθε ευγενική εκμηδένιση ψιλικατζίδικου ονείρου Φραγγέλιο ανελέητο προσωπικής χαράς δωματίου 3. Για κάθε πολυεθνικό ρόζο διακωμώδησης…
του Μενέλαου Λουντέμη ———————————– Μπορείς εσύ – εσένα λέω! Εσένα, εσένα που καθαρίζεις τα δόντια σου με το στιλέτο. Εσένα που σκουπίζεις τα πόδια σου με το κρέπι που ‘σκισες απ’ τα φέρετρα των νεκρών μας!…
της Κατερίνας Γώγου ———————————– A ρε Σύντροφε πόσο μας λείπεις… Ο καιρός σκουλήκιασε πυρηνικές δοκιμές, λαϊκά μέτωπα, μπορντέλα και πολυεθνικές, δεν μας αφήνουνε ν’ αγαπήσουμε. A ρε Σύντροφε πόσο μας λείπεις… Τα ξέρεις, τι να…
του Raul Gomez Jattin ———————————– Έκλεψα μέρος του κορμιού και της ψυχής σου Έβαλα μια παγίδα στις αναμνήσεις που εκεί σε θυμάμαι Θυμάσαι αγάπη; Ο ουρανός της νύχτας σχεδόν γαλάζιος φαίνεται ανάμεσα στις βλεφαρίδες σου Δονούμενη…
της Μπέρτολτ Μπρεχτ —————————— Την εποχή του παγκόσμιου πολέμου Σ’ ένα κελί της ιταλικής φυλακής Σαν Κάρλο Γεμάτο από κρατούμενους στρατιώτες, μεθυσμένους και κλέφτες Έγραψε ένας σοσιαλιστής φαντάρος στον τοίχο απάνω με μολύβι: ΖΗΤΩ Ο…
του Hermann Hesse —————————— Μέχρι στιγμής έχω γευτεί όλους τους θανάτους και θα πεθάνω γι’ άλλη μια φορά γνωρίζοντας το θάνατο του ξύλου μες στο δέντρο, το θάνατο της πέτρας στο βουνό, το θάνατο της…
Το σύνολο των φορέων, των σωματείων, των συλλόγων και των συνελεύσεων, που υπογράφουν το παρόν ψήφισμα θεωρούν την υγεία θεμελιώδες και ζωτικό κοινωνικό αγαθό και την δημόσια και δωρεάν παροχή του από την ελληνική πολιτεία,…
Μπροστά στο νόμο στέκει ένας θυρωρός. Σ’ αυτό το θυρωρό έρχεται ένας χωρικός και ζητά να μπει μέσα. Μα ο θυρωρός λέει πως δεν μπορεί να τον αφήσει τώρα να μπει. Ο άνθρωπος συλλογιέται και…
του Μπέρτολτ Μπρεχτ —————————— Ξέρουμε ‘μεις τι είναι αυτό που άρρωστους μας κάνει! Σαν αρρωσταίνουμε, ακούμε Πως είσαι συ που θα μας γιατρέψεις. Δέκα χρόνια ολόκληρα, μας λένε Σ’ όμορφα σχολειά Με τα λεφτά του…
του Λευτέρη Τηλιγάδα —————————— Δεν τις αντέχω τις γνωστές ανοησίες μου. Ούτε τους οισοφάγους των περιστάσεων, που με καταβρόχθισαν, για να ‘χω να λέω… Ακολουθώ πεισματικά τα θηλαστικά – που δεν με αντέχουν – στα χειμαδιά…
Επειδή η κάθε ευχή είναι σημαντική να σας ευχηθούμε κι εμείς, όχι επειδή συνηθίζεται, αλλά επειδή χρειαζόμαστε την καλή πρόθεση των διπλανών μας, “Χρόνια Πολλά”. Γιατί… “για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολύ” και, όπως το “κόβουμε”… Χρόνια…
του Χριστόφορου Τριάντη ———————————— Ούρλιαξαν τα σκυλιά στις πλατείες Και στις λόχμες τα σήμαντρα – κάπως πένθιμα- Έδωσαν το στίγμα του κινδύνου Ο χρόνος έκλεισε τους λογαριασμούς του με το φως Τα νυχτοπούλια έγιναν νεκροπομποί της…