Editorial

Μια δυνατή βροχή θα πέσει

του Μπομπ Ντύλαν ——————————— Πού πήγες, γιε μου γαλανομάτη; Πού πήγες, αγαπημένο μου παιδί; Σκόνταψα στις πλαγιές δώδεκα βουνών καταχνιασμένων, περπάτησα και σύρθηκα σ’ έξι στριφτές λεωφόρους, βάδισα ανάμεσα σ’ εφτά θλιμμένα δάση, βγήκα μπροστά σε…

Νεολιθική νυχτωδία στην Κροστάνδη

του Νίκου Καρούζου ———————————— Τραυλίζοντας οικουμένη καθώς η πραγματικότητα χωλαίνει κι όπως ασπροφωλιάζει η λευτεριά στον άστοργο πάγο περικαλιόμαστε τη σώτειρα τήξη. (Να ιδούμε αν η Άνοιξη θα συνδράμει τα όνειρά μας.) ΈΝΑΣ ΝΑΥΤΗΣ: Το…

Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο

του Γιάννη Ρίτσου ———————————— Τον καιρό του Μάρξ ήταν μια χούφτα άνθρωποι. Στις μέρες μας είναι 800 εκατομμύρια. Μεθαύριο θα ’ναι όλος ο κόσμος. Ν. ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΗΜΕΡΑ το στρατόπεδο σωπαίνει. Σήμερα ο ήλιος τρέμει αγκιστρωμένος στη…

Ἀγωνίες

του Αλέκου Παναγούλη  —————————––—— Ἂν χτυπήσουν τὴν πόρτα, μὴν ἀνοίξεις. Ὅσο καὶ νὰ χτυποῦν. Πρέπει νὰ πιστέψουν πὼς τὸ σπίτι εἶναι ἀδειανό. Δὲν θὰ τὴ σπάσουν. Μὴ φοβᾶσαι. Ἂν τὴ σπάσουν, θὰ ξέρουμε πὼς μᾶς πρόδωσαν.…

Ο άνθρωπος με το κασκέτο

του Τάσου Λειβαδίτη  —————————––— Και την πρώτη νύχτα μπήκε μες στο κελί ένας άνθρωπος πού ‘χε χάσει το πρόσωπό του, κι ακούμπησε το φανάρι που κρατούσε κάτω στο πάτωμα. Κι ο ίσκιος του μεγάλωσε στον τοίχο.…

Κοριτσάκι μου

του Γιάννη Ρίτσου —————————–– Κοριτσάκι μου, μὲς στὸ βουβὸ πηγάδι τοῦ φεγγαριοῦ σοῦ ῾πέσε ἀπόψε τὸ πρῶτο δαχτυλίδι σου. Δὲν πειράζει. Ἀργότερα θὰ φτιάξεις ἄλλο νὰ παντρευτεῖς τὸν κόσμο μὲς στὸν ἥλιο. Γιατὶ δὲν εἶναι κοριτσάκι…

Είμαι μέσα στο φως που προχωρεί

του Ναζίμ Χικμέτ —————————–——- Είμαι μέσα στο φως που προχωρεί Tα μάτια μου είναι πλημμυρισμένα από πόθους Ειν’ ωραίος ο κόσμος Ειν’ ωραίος ο κόσμος Τα μάτια μου δεν κουράζονται να βλέπουνε τα δέντρα Τα δεντρα…

Κλωστήριον νυκτερινής ανάπαυλας

του Ανδρέα Εμπειρίκου —————————–——- Είμεθα όλοι εντός του μέλλοντός μας. Όταν τραγουδάμε εμπρός στους εκφραστικούς πίνακες των ζωγράφων όταν σκύβουμε εμπρός στα άχυρα μιας καμμένης πόλεως όταν προσεταιριζόμεθα την ψιχάλα του ρίγους είμεθα όλοι εντός του…

Χωρίς ηλικία

του Πωλ Ελυάρ —————————– Πλησιάζουμε Μέσα στα δάση Πάρε το δρόμο του πρωινού Ανέβα τα σκαλιά της πάχνης Πλησιάζουμε Είναι η καρδιά της γης σφιγμένη Να ’ρθει στον κόσμο μια μέρα ακόμη Θα πλατύνει ο ουρανός…

Αλλότρια λόγια

της Ελένης Γεωργίου ———————————–- Ανέγνωρος μέχρι τα χείλη. Γνώριμος μέχρι την ψυχή. Στις παλάμες μου ο παλμός σου. Το τραγούδι του αίματος. Στις οδύνες, ο τυμπανιστής έρωτας σημαίνει. Ίπταται η θέληση. Τα γέρικα φαντάσματα των…

Ρομαντικὸς ἐπίλογος

του Νίκου Καρούζου ———————————– Μὴ μὲ διαβάζετε ὅταν δὲν ἔχετε παρακολουθήσει κηδεῖες ἀγνώστων ἢ ἔστω μνημόσυνα. Ὅταν δὲν ἔχετε μαντέψει τὴ δύναμη ποὺ κάνει τὴν ἀγάπη ἐφάμιλλη τοῦ θανάτου. Ὅταν δὲν ἀμολήσατε ἀϊτὸ τὴν Καθαρὴ Δευτέρα…

Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις

του Πάμπλο Νερούδα ———————————– Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς, η φωνή μου εμένα δεν σε φτάνει. Μου φαίνεται ακόμα ότι τα μάτια μου σε…

Φυσάει φυγή

Στίχοι: Λευτέρης Τηλιγάδας Μουσική: Σπύρος Νικολάου ————————– Άιντε ανάψτε παιδιά να φουμάρουμε, έχω καιρό να τα δω όλα μπλε, στου ουρανού το γαλάζιο να πάρουμε, όσους δεν έχουν πετάξει ποτέ. Άιντε ανοίξτε κρασί ανθοζύμωτο, ο νεκροθάφτης κορμί…

L’internationale

μετάφραση του Ρήγα Γκόλφη Εμπρός της γης οι κολασμένοι Της πείνας σκλάβοι εμπρός, εμπρός Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει Σαν βροντή σαν κεραυνός. Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια. Όλοι εμείς οι ταπεινοί της…

Το περιδέραιο

του Μίνου Ζώτου ———————————– Ν’ αποξεχνιέμαι κι ώρες να σε κυττάζω εκστατικός. σε μύρο, σε αύρα, σε όνειρο, σε φως να πνέω και να διαλυέμαι Να μη ταράσσει καθώς θα μπαίνω στο είναι σου ελαφρός την…

Χαρούμενο τραγούδι

του Γιάννη Υφαντή ———————————– Ι Έρχεται η φωνή μου άνεμος του απείρου. Έρχεται η φωνή μου φορτωμένη την αρσενική Γύρη των άστρων• έρχεται Στο λουλούδι του νου σου. II Έρχομαι από την άκρη μιας Αιωνιότητας.…

(Άτιτλο)

της Αυγουστιανής Θαλασσώ ——————————————— Τούτοι οι δρόμοι μας διάλεξαν προσεχτικά. Ψηλάφισαν τα τρύπια καπέλα μας, απ’ όπου ξέφευγαν τα όνειρά μας κάθε χειμώνα. Τράνταζαν τα πανιά μας, ασημένιες αφροκυματισμένες λεωφόροι, να ριχτούμε μεσα τους, να…

[Ash-sha’ab yurid isqat an-nizam ή Ο λαός θέλει να πέσει το καθεστώς]

της Γιάννας Φραγκοπούλου —————————————- Φλυαρήσαμε πολύ, κύριοι εκείνο τ’ αυγουστιάτικο μεσημέρι καθώς γυμνοί υφάναμε της πειθούς την κάβλα στημονιάζοντας το φόβο εισπνέοντας λαλιές και μύθους Kι ήπιαμε πολύ, λιώμα γίναμε απ’το πιοτό των μυστικών λίγο λίγο…

Ο Χρησμός

του Πάνου Καπώνη ———————————– Η γέφυρα ταξιδεύει πάνω από την ομορφιά του ρήγματος κι αλλάζει τον ρου της ιστορίας πλευρίζοντας στη μαρίνα των σκαφών. Εκεί η μέρα αποκαλύπτεται υγρή κι ο Άνθρωπος της Λευκάδας με…

Εκτρωφείο Λαγων Καρφής Ευαγγελος