του Νίκου Πριόβολου —————————— Κάθε βράδυ αργά το φεγγάρι συνεχίζει την ίδια περιφορά ανατέλλοντας από διαφορετικά σημεία έχοντας κουραστεί απ’ τη δική μας ίδια εικόνα κουρνιάζει τ’ ανακλώμενο φως του μες τα σύννεφα μπορεί να…
του Λευτέρη Τηλιγάδα —————————— Θα υπάρχει πάντα ένας πρόχειρος τρόπος για να πεθάνεις, την ώρα που ένα αχαλίνωτο περίστροφο, πεισμωμένο της εξουσίας του, θα είναι πανέτοιμο να κάνει τη δουλειά του. Θα υπάρχει πάντα μια…
του Γιάννη Υφαντή —————————————- Ι Γαλάζιο σπίτι εδώ κοιμούνται οι γοργόνες τ’ ουρανού; Έριξαν άγκυρα στο πλάι σου οι μπαξέδες. Στην άκρη του καλντεριμιού κάτω απ’ το γαλάζιο σου παράθυρο δυο τρία παλικάρια ηλιοτρόπια μ’ έγνοιες…
της Γεωργίας Κολοβελώνη —————————————- οι νεκροί μου ζουν στη φορμόλη διασχίζουν κάθετα τις μέρες με πυροβολούν ωμή πραγματικότητα φυτρώνω πόδια στην αυλή τους φοβάμαι να μεγαλώσω εφευρίσκουν τρόπους αυτοί σκηνοθετούν θνησιγενείς αναχωρήσεις στη νύχτα συναλλασσόμαστε με…
του Γιώργου Αλεξανδρή ———————————–— Όλα γύρω μου, σε μια πειθαρχημένη σιωπή και ασάλευτη τάξη. Από το άδηλο βλέμμα ως την άχρωμη φωνή. Αποπνέουν την απουσία σου και τη βεβαιότητα του μη ερχομού σου. Αν και η…
της Κατερίνας Γώγου ———————————–— Μη με σταματάς. Ονειρεύομαι. Ζήσαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας. Αιώνες μοναξιάς. Τώρα μη. Μη με σταματάς. Τώρα κι εδώ για πάντα και παντού. Ονειρεύομαι ελευθερία. Μέσα απ’ του καθένα την πανέμορφη ιδιαιτερότητα…
Δὲ χάσαμε μόνο τὸν τιποτένιο μισθό μας. Μέσα στὴ μέθη τοῦ παιχνιδιοῦ σᾶς δώσαμε καὶ τὶς γυναῖκες μας, τὰ πιὸ ἀκριβὰ ἐνθύμια ποὺ μέσα στὴν κάσα κρύβαμε.
του Τάσου Λειβαδίτη ———————————–— Κι ἂν ἔφτασα τόσο μακριά, ἦταν γιὰ νὰ μὴν ἀκούσω ποὺ δὲ μοῦ ἀποκρίθηκαν κι ἄχ, πλανήθηκα πολὺ σὲ δρόμους, ἀκολουθώντας τοῦτο ἡ ἐκεῖνο, κληρονόμος μιᾶς ἀνεξήγητης ὥρας: τότε ποὺ ὅλα…
Επειδή, όσο κι αν το επιθυμεί, κανείς μας δεν μπορεί να μπει στη θέση ενός ανθρώπου που αναγκάζεται να ξενιτευτεί για να γλιτώσει από τις οβίδες και τον παραλογισμό, που προτιμά να πέσει στη θάλασσα…
Αν μου δώσεις μια φωτιά κι ένα τσιγάρο, θα καθίσω και θα διαβάσω προσεκτικά όλες τις γραμμές του φιλιού σου – ενθύμιο άγριας κρυφής ισορροπίας ελλειπτικών παρατατικών ερώτων.
Απεκδύθηκα τη βαρύτητα των σωμάτων, επιχειρώντας την κοπιώδη κατάδυση εις βάθος… Απόπειρες μιας ισορροπίας ασταθούς να επιχειρήσει το αυτό εις ύψος, με κατέστησαν κοινωνό της επιφάνειας βρώσης.
του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————————–— Τι μένει να αρνηθείς πια, τώρα που όλα τα δέχτηκες; Τι μένει να δεχτείς πια, τώρα που όλα τα αρνήθηκες; Κάτι άβολες καβάντζες μόνο στο πίσω μέρος της μνήμης, για να…
του Αντώνη Αντωνάκου ———————————–— Θα μας ξεβολέψουν οι βολεμένοι θα μας προσφέρουν βουβό λυγμό φασολάδα με ψωμί κι ελιές παπούτσι από τον τόπο μας μπαλωμένο σπίρτα να κάψουμε τα μυαλά μας δωρεάν κινητή τηλεφωνία δωρεάν…
του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————————–— Συνέβη μπρος τα μάτια μου ο βιασμός της ψυχής μου, μα για να τηρηθούν τα προσχήματα, η ηθική, η τάξη και η ισορροπία, δεν είπα κουβέντα πουθενά. Κανείς δεν άκουσε τίποτα…
του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————————–— Τα χρόνια αλλάζουν ανένδοτα. Κανείς δεν παραβρίσκεται εκεί, για να αποκαλύψει τη συνομωσία της διαρκούς παλίρροιας των εικόνων. Οριοθετούμε επιτυχώς μόνο την ανεπάρκεια των εύκολων πιστοποιήσεων και των στοιχείων της ταυτότητας μας. Τι…
του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————————–— Πάνω στο γραφείο του αρχιφύλακα βάρδιας, φάτσα στη γύψινη υγρασία της οροφής, η διαταγή της εκτέλεσης των ονείρων διατάζει τη ρουτίνα του νέου πρωινού. Χρόνια πριν -κανείς δεν θυμάται πότε- ένα πρόχειρα στημένο στρατοδικείο αποφάσισε…
του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————————–—– Τέρμα πια το παραμύθι και το κουβεντολόι. Λόγια στέρεα μόνο, κι αποφάσεις. Θα μετρηθούν μονάχα, τα βήματα μπροστά. Όλα τ’ άλλα, χάσιμο χρόνου, και κούραση ξοδεμένη. Η μόνη προτεραιότητα η απόφραξη…
του Λευτέρη Τηλιγάδα ———————————–—– Οι νάρκισσοι των αγώνων φόρεσαν επωμίδες τους μετέπειτα συμβιβασμούς, και διάλεξαν συνεργάτες απ’ την εξέδρα των επισήμων. Την ώρα που τα λόγια χόρευαν -άλογα ατίθασα- πάνω στη γλώσσα των δημοσκόπων, την…
