του Γιάννη Γκούμα ——————–——————– Αγαπητέ πατέρα, μαθαίνω πως δεν είσαι καλά, μα κι εγώ αισθάνομαι βαρύθυμος διότι το παρελθόν είναι μοιραίο γράμμα ανεπανόρθωτα στο γραμματοκιβώτιο ριγμένο. Σαν γυιός με θεωρούσες πάντα βραβείο παρηγοριάς – κληροδότημα, όπως…
της Ευαγγελία; Κυρτσούδη ——————–——————– Είναι ένα ωραίο θέαμα καθώς ο αέρας στριφογυρίζει τις νιφάδες. Εδώ μοναξιά και λίγο παρακάτω κόσμος. Ακόμα δεν βρήκα το λόγo που γράφω. Ποτέ δεν ήμουνα καλή στο γράψιμο. Νιώθω σαν…
του Elizabeth Bishop | μτφρ-επίμετρο:Γιώργος Παναγιωτίδης ——————–——————–—————————————— Έχω την ανάγκη μιας μουσικής που θα κυλάει στ’ ανήσυχα δάχτυλά μου αισθήσεις σαν να οφείλει πάνω στα πικρά μολυσμένα, τρεμάμενά μου χείλη, μελωδία, βαθιά, καθάρια, και ρευστά αργή να…
του Χάρη Γαρουνιάτη | στον Τάσο Τσιούμα ——————–——————– Να ανοίγετε τα βιβλία με τα ποιήματα με προσοχή και να παίρνετε πάντα όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις, γιατί και ένας μικρός ασήμαντος στίχος είναι αρκετός πολλές φορές για…
του Χάρη Γαρουνιάτη ——————–——————– Δεν είναι Λονδίνο εδώ, να βγαίνει ο σπάνιος ήλιος και ν’ αλείφουμε τα γρασίδια με τα κορμιά μας. Σπανιότητα είναι η βροχή, εκλεπτυσμένη, εξωτική· αρθρώνει περιοδικά το μελαγχολικό της λόγο. Είμαστε…
του Κωνσταντίνου Μελισσά ——————–——————– εμπνευσμένο από το τραγούδι “The Whole of the Moon’ των “The Waterboys’ Τ’ ολόγιομο φεγγάρι των νεροκουβαλητών εμφανίζεται συχνά στ’ όνειρά μου πότε σαν άπιαστο «είναι» που θρυμματίζει την ανολοκλήρωσή του και…
του Μανώλη Αναγνωστάκη ——————–——————– Ακόμα πιο κοντά· και δε θα σπάσουν αν δε σπάσουν τώρα τα δεσμά σου Δε θα μπορούμε να ρωτήσουμε τη διψασμένη αγωνία μας: Γιατί δεν πεθαίνουνε πια αυτές οι μέρες που…
του Βάκη Λοϊζίδη ——————–——— Καθηλωμένοι στις κουνιστές μας καρέκλες αποζητάμε τις υπηρεσίες αλλοδαπής οικιακής βοηθού. Σχεδόν αγγλόφωνοι παρατηρούμε τεθλασμένες γραμμές να διαγράφονται πάνω στη γη μας. Η ιδέα της αντιπαροχής σαγηνεύει τη σκέψη μας μα…
του Στέλιου Ροίδη ——————–——— Ειδα ανθρωπους στους δρομους να φτυνουν αιμα για ένα Κομματι ψωμι.Ειδα τον εαυτο μου να περηφανευεται για Τα καινουργια του cd.Ειδα να συλαμβανουν την αληθεια Και να την πετανε σε ένα κελι.Ειδα…
του Σωτήρη Παστάκα ——————–—— Αναπνέω. Οξυγόνο2 Υδρογόνο. Ζεστά σκεπάζομαι Γυμνή σαν τη Βασίλισσα της Σαβά ο αέρας με αμείβει κόκκινα φύλλα. Πλημμυρίζω τις τρέσες της Κοίμησης -κυλάω. Σε λίμνες ασκεπείς σκοτεινοί ήλιοι. Κάλεσε σμηναγό σμήνους…
του Σωτήρη Παστάκα ——————–—— Όλα κοντά τα θέλω, προσιτά και εύχρηστα, υλικά της απόγνωσης: αλκοόλ, τσιγάρα και τηλεκοντρόλ, να προσθέτω κανάλια και ν’ αφαιρώ σε χρώμα, έτσι που ένας λεκές πολύχρωμος και σκοτεινός το μέλλον έχει…
της Λιλής Ντίνα ——————–—— Ένα κράνος που κανείς δε φορά έχει καταλάβει την εξουσία ‘ ΤΟΥΜΑΣ ΤΡΑΝΣΤΡΕΜΕΡ Πλωτή εξουσία σπέρνει ψεύδη, επιδιώκοντας θύελλες για παραγωγή ανθρωπομάζας Στυφή γεύση στεγνώνει τον ουρανίσκο Δυσκολεύεσαι να καταπιείς τα γεγονότα…
του Νικόλα Άσιμου ——————–————– Κάθε λάθος που ‘χω κάνει θα σημαίνει Πως μου έχεις δώσει αφορμή Τόσος πόνος και η ψυχή μου αρρωσταίνει Πως να σε ξεχάσει το κορμί Τη δύναμη μου σου ‘χω δώσει και…
του Γιάννη Γκούμα ——————–————– Ο ήλιος ζητά από τον άνεμο να χτυπήσει το παράθυρο του υπνοδωματίου. Θαρρείς ότι απαιτεί να επιβεβαιώσω το παρών μου στην νέα ημέρα. Ανοίγω το παράθυρο και κοιτάζω έξω στον κήπο, η…
της Δανάης Παναγιωτοπούλου ——————–————– Στην πόλη απαγορεύονται οι αριστερές στροφές Στραβός γιαλός, στραβά γυαλιά, στραβές παρεκτροπές Κι αναρωτιέσαι αν το θελα να γίνω έτσι όπως είμαι Ο μπέμπης μας ο δίμετρος μαθαίνει ελληνικά Αργότερα θα σκέφτεται…
του Μάνου Ταμιωλάκη ——————–————– Δεν έχει μωβ κοράλλια ο Ρήνος μόνο ιτιές καρφωμένες σε ισχνές καρδιές και σιντριβάνια θαλερά στην ορμή καταιγίδων άδειους πεζόδρομους που αντηχούν από δρομάκια σκοτεινά σιωπές ανυπεράσπιστες. Το τρίξιμο των φύλλων…
του Κώστα Ρεούση ——————–—— (στον Νίκο Σταμπάκη) Οι φακές ολιγώρησαν Αγκαλιάζοντας Τα σωσίβια Καρότα μίας όξινης Βροχής κρεμμυδιών Τα φύλλα δάφνης Προορίζονταν Στην αλχημεία της βράσης Ενός κουταλιού Σούπας ασημένιου Οι ελιές Καλαμών Περήφανες αναχώρησαν…
του Γιάννη Ρίτσου ——————–——– (απόσπασμα από το «Οι γειτονιές του κόσμου») “…Έτσι τέλειωσε ο Δεκέμβρης. Έριξε ο Λαός τον μπόγο του στον ώμο κι έφυγε ο Λαός. Δεν τον σηκώνει ο τόπος. Όπου δεν είναι λευτεριά…
![[Έτσι τέλειωσε ο Δεκέμβρης]](https://redlineagrinio.gr/wpress/wp-content/uploads/2016/12/poiisi-redlineagrinio-etsi-teleiose-o-dekemvris-424x282.jpg)